|
Wydawnictwo - WPŚ Rok - 1999 Stron - 239 Oprawa - MIĘKKA LAKIEROWANA Format - B5
STAN - NOWA - końcówka nakładu, oprawy lekko przytarte
Pomimo ogromnego postępu w dziedzinie technologii betonu, w podejściu do niektórych zagadnień nosi ona nadal wyraźne piętno rzemiosła. Dotyczy to w szczególności procesów wykonania betonu, które, pomimo wysokiego dziś stopnia zmechanizowania, a niekiedy i zautomatyzowania, traktowane są w sposób objawowy, oparty bardziej na ogólnych zaleceniach technologicznych, osobistym doświadczeniu i subiektywnym wrażeniu niż na racjonalnych podstawach inżynierii procesowej. Kluczową rolę odgrywa problem urabialności, czyli zachowania się mieszanki betonowej poddanej działaniom różnorakich obciążeń, związanych z zastosowanymi w określonych warunkach metodami realizacji procesów technologicznych. W swojej istocie rozwiązanie problemu urabialności sprowadza się do optymalnego ukształtowania relacji pomiędzy właściwościami mieszanki z układem działających na nią sił, ze względu na cel i efekt procesów. Dotyczy to procesów wytwarzania, transportu oraz układania i zagęszczania mieszanki, czyli - mówiąc ogólniej - formowania struktury betonu. Zachodzące w tych procesach mechaniczne zmiany stanu mieszanki mają charakter nieustalony, silnie zależny od czynnika czasu. Z tego też względu problem urabialności musi być rozpatrywany na gruncie reologii, która zajmuje się badaniem i opisem zachowania się materiałów pod działaniem obciążeń z uwzględnieniem wpływu czasu.
|