Renata Bogdańska (właściwie: Iryna Jarosiewiecz, obecnie Irena Anders) urodzona 12 maja 1920 roku w Freudentalu k/Ołomuńca (Czechy), pieśniarka, aktorka, działaczka społeczna w środowisku Polonii brytyjskiej, pierwsza dama polskiej emigracji. Była drugą żoną generała Władysława Andersa. Jest córką z mieszanego małżeństwa Rusina (ojciec, Mikołaj Jarosiewicz był wojskowym greckokatolickim kapelanem) i Polki (matka pochodziła z rodziny ziemiańskiej). Od 1926 roku z rodziną zamieszkała w Kulparkowie pod Lwowem. Rodzicie chcieli, aby córka - obdarzona urodzą, talentem muzycznym i pięknym głosem (sopran koloraturowy) została śpiewaczką operową. "Ale to było sprzeczne z moją radosna spontanicznością" - opowiada po latach. Czuła, że jako sopranistka nie zrobi wielkiej kariery. Będąc uczennicą ukraińskiej szkoły muzycznej Łysenki, zobaczyła w kabarecie lwowskim Cyganeria Wierę Gran. Usłyszała w jej wykonaniu piosenkę Mariana Hemara "Ulicę Niecałą" i zaczęła marzyć o występach na estradzie. "I tak to się zaczęło" - wspominała. Biegała za kulisy kinoteatru Stylowy (przy ulicy Szaszkiewicza), w którym występował zespół Feliksa Konarskiego. Kiedyś poprosiła artystę o wpis do pamiętnika. Napisał "Ślicznej panience Irence - Ref-Ren".
W 1941 roku z grupa artystyczną Konarskiego połączyła ja wojna. Wcześniej dzięki protekcji Gwidona Boruckiego (przyszłego męża) przyjęto ja do zespołu Henryka Warsa. W obu zespołach poznała znakomitych muzyków i wykonawców: Eugeniusza Bodo, Alberta Harrisa, Ludwika Lawińskiego, Konrada Toma, Zofię Terne, Jadwigę Andrzejewską. Zimą 1941 roku dotarła z nimi (z wyjątkiem Bodo) do Tocka, jednego z trzech punktów zbornych tworzącej się armii gen. Andersa. Konarski zanotował: "W kącie mała, naprędce zbita z desek estradka, a na niej miły blondas, to Bogdańska Renatka, która na tle tej nędzy i za oknem zawiei śpiewała cieniom ludzi piosenkę nadziei".
Z teatrem Rewiowym Ref-Rena występowała dla polskiej i obcojęzycznej publiczności żołnierskiej i cywilnej wędrując za armią od Rosji przez Irak, Iran, Palestynę, Egipt i Włochy. Była wykonawczynią kilkudziesięciu piosenek, które powstały w latach 1[zasłonięte]941-19. Od 1946 mieszkała w Londynie. Występowała dla Polonii w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Izraelu i w wielu krajach Europy. W Polsce była częstym gościem od 1990 roku. Nagrała wiele audycji dla Polskiego Radia, wystąpiła w kilku filmach dokumentalnych. Śpiewała piosenki Hemara Konarskiego, Wiktora Budzyńskiego, Edwarda Chudzyńskiego i innych autorów. Z kilkuset utworów, które wykonywała na estradzie, w programach radiowych BBC i RWE ocalało ponad sto. Na płycie znalazły się te, które lubiła najbardziej. Zmarła w Londynie 29 listopada 2010 roku.
U T W O R Y :
1. Na wysokim zamku
2. Umówiłem się z nią na dziewiątą
3. Na błękitnym akordeonie
4. Serce i wino (Cielito Lindo)
5. Bezsenna noc (Scalinatella)
6. Francois
7. Uśmiech wilna
8. La violetera
9. Słońce nad Paryżem
10. Dziękuję ci
11. Pierwszy bal (Pod dachami Paryża)
12. Wróć
13. Que Sera Sera
14. Zapomniane miasteczko
15. Dlaczegoś spojrzał ma mnie (Adios Muchachos)
16. List
17. Habanera
18. Caminito
19. Zapomnisz, odejdziesz
20. Zostaw mi niedzielę (Never On Sunday)
21. Wojsko kolorowe (Piosenka a.k.)
22. Nad jeziorem
23. Głęboka studzienka
24. Sucu sucu (Nagranie sesyjne)
Wykonawca: Renata Bogdańska
Seria: Muzyka Wspomnień
Firma fonograficzna: Teddy Records , 2011
Nr katalogowy:TRCD1014
