Oto Relic.

Pojawił się w moim życiu nagle i niespodziewanie, by obudzić we mnie żądzę mordu.

Ok, nie mordu, ale zwycięstwa, do którego prowadzą liczne mordy.

Dobra.

Nikogo nie zamordowałam, byłam w to lewa. 

Relic to taka gra. Trzeba w niej ratować jakiś nieistniejący świat.

Czy coś.

Nie radzę grać w nią z ludźmi, którzy zawsze wyrzucają 6 na kościach. 

Grozi to rychłą śmiercią. 

W każdym razie przyszedł czas rozstań. 

Gra jest w stanie więcej niż idealnym.

Nie miała styczności z psami, kotami, rybkami,

ani nawet obślinionymi dziećmi.

Wszystkie elementy są w oryginalnych opakowaniach, 

nie ma żadnych śladów użytkowania. 

Mimo pokus, nie pomalowałam farbkami popiersi postaci.

Gdybyś właśnie szukał/a jakieś gry, a obawy targałyby Tobą na lewo i prawo,

wybierz Relica.

Grać można bez końca.

Można też, kolokwialnie mówiąc, dymać współgrających. 

Przyjemne zajęcie na zimowe wieczory. 

Jesienne też.

Na wszystkie wieczory.

Oj, no. Po prostu.

Polecam ;)