RELACJE:

Relacja ujmuje zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów (podmiotów, przedmiotów, fragmentów,

obiektów, cech). Ujęcie relacji wymaga przetwarzania sekwencyjnego, charakteryzującego pracę lewej półkuli mózgu.

Najistotniejsze w terapii funkcji poznawczych jest wypracowanie umiejętności dostrzegania różnic pomiędzy elementami

i związków zachodzących między nimi. Sprawności te są konieczne do opanowania języka mówionego i pisanego, ale

także relacji społecznych, umiejętności kategoryzowania i rozumienia zależności przyczynowo- skutkowych

Edukacja szkolna wymaga także dostrzegania relacji między symbolem i jego reprezentacją w realnym świecie,

znakiem i znaczeniem, zachowaniem i przejawianymi emocjami.

Zestaw RELACJE pozwala na stymulację:

• analizy wzrokowej
• koncentracji
• świadomej kontroli wzrokowej
• uwagi dowolnej
• rozumienia instrukcji niewerbalnej
• rozumienia zwerbalizowanych przez terapeutę relacji identyczności lub jej braku, nazywania brakujących
• elementów, zasad wykluczania ze zbioru
• werbalizowania relacji identyczności lub jej braku, nazywania brakujących elementów, zasad wykluczania
• ze zbioru

Ćwiczenia dostrzegania relacji przygotowują do:

• rozumienia zależności przyczynowo-skutkowych
• uczenia się przez instrukcję
• nabywania systemu językowego – gramatyki języka

Zestaw składa się z 84 elementów.

SZEREGI:

Zestaw zawiera 64 elementy o wymiarach 6x6cm. Umożliwia wykonywanie ćwiczeń polegających na kontynuowaniu

szeregów i uzupełnianiu szeregów. Aby wykonać ćwiczenia polegające na naśladowaniu szeregów należy zaopatrzyć

się w dwa zestawy elementów.
Szereg jest ciągiem elementów ustawionych obok siebie w linii prostej – przytoczona najprostsza definicja ujmuje to,

co najistotniejsze w języku mówionym i pisanym. Dzięki linearnemu porządkowi głosek w słowach i liter w wyrazach

zapisanych możliwe jest budowanie znaczeń. Jakiekolwiek zakłócenie tego porządku nadaje wypowiedzeniu inny sens

(kot : kto, nos : son, seton : notes). Liczne błędy w uszeregowaniu znaków językowych można obserwować u

dorosłych osób z afazją, u dzieci z autyzmem, alalią i afazją dziecięcą, u uczniów z dysleksją, a także u osób uczących

się języków obcych.

Podczas konstruowania szeregów do ćwiczeń stymulujących muszą być uwzględnione następujące cechy:
a) rosnąca wielkość (od najmniejszego do największego),
b) malejąca wielkość (od największego do najmniejszego),
c) stopniowe domykanie rysunku,
d) rosnąca intensywność barwy.

SEKWENCJE:

Zestaw zawiera 80 kartoników. Dziesięć wzorów po osiem sztuk. Cztery obrazki (koń, świnka, kura i krowa) stanowią

materiał tematyczny. Pięć pozostałych (słońce, księżyc, kwadrat oraz kropki w trzech wielkościach) to materiał

atematyczny (symboliczny).
Sekwencja jest ciągiem znaków (symboli), stanowiącym uporządkowaną według określonej reguły strukturę.

W sekwencji struktury (dwu-, trzy-, czteroelementowe) powtarzają się. Miejsce kolejnego znaku w sekwencji wynika z

przyjętej arbitralnie reguły. Definicja sekwencji odzwierciedla porządek znaków językowych – mówionych i pisanych,

dlatego tak ważne w procesie terapii wszystkich dzieci są ćwiczenia porządkowania.