Reklama
Fabryka Aparatów Elektrycznych
K. Szpotański i S-ka S.A.
ul. Kałuszyńska 4
UNIKAT
wybór aparatów dla rozdzielni na duże prądy zwarcia
Inż. Stanisław Dzierzbicki i Inż. Czeslaw Mejro
Fabryka powstała na Kamionku w 1918 r. z inicjatywy inż. Kazimierza Szpotańskiego (1[zasłonięte]887-19) jako wytwórnia wyłączników elektrycznych. Wytrzymawszy konkurencję z podobnymi zakładami branży elektrotechnicznej, w latach 1[zasłonięte]928-19 weszła w fazę intensywnego rozwoju i rozbudowy. Wówczas w kwadracie ulic: Kałuszyńskiej, Rybnej, Dwernickiej i Gocławskiej zostały wzniesione nowe hale produkcyjne. W miarę rozbudowy fabryka Szpotańskiego stała się jednym z najnowocześniejszych w Polsce zakładów elektrotechnicznych. Produkowane przez nie izolatory sieciowe, przekładniki prądowe i napięciowe oraz odłączniki zainstalowane zostały m.in. na pierwszej w kraju 150 kV linii przesyłowej wysokiego napięcia z Rożnowa do Warszawy. Próby na przebicie napięcia 350 kV wykonywane były we własnych laboratoriach. Doprowadziły do wyprodukowania przekładnika napięciowego, kaskadowego dla napięć 45 kV. W 1938 r. niektóre oddziały fabryczne przeniesione zostały do Międzylesia, co wiązało się z dużymi zamówieniami dla Centralnego Okręgu Przemysłowego. Firma FAE „K. Szpotański” osiągnęła wysoki poziom specjalizacji, przetwarzając licencje francuskiej fabryki Delle z Lyonu. Facetytem nazwano materiał wynaleziony w laboratoriach firmy odznaczający się dużym oporem. Pracownicy firmy mieli zapewnione wszelkie świadczenia socjalne. Na miejscu było ambulatorium zakładowe, szatnie, łaźnia, nowoczesna stołówka. Nie przestały one działać nawet podczas okupacji. Wtedy w latach 1[zasłonięte]940-19 fabryka wydzierżawiła pensjonat „Jasia” w Konstancinie, na Królewskiej Górze, na miejsce wczasów sobotnio-niedzielnych dla własnych pracowników i ich rodzin. To sprawiało, że pracownicy byli bardzo zintegrowani, a sam właściciel dodatkowo dbał o ich doszkalanie, a nawet rozrywki. Od 31.08.1942 r. zostały zorganizowane prywatne roczne kursy dla elektryków „K. Szpotańskiego”, prowadzone w godzina od 16.30 do 18.55. Ich koszt - 200 zł - rozłożony był na 9 rat miesięcznych. Do ostatnich chwil swego istnienia fabryka fundowała stypendia, a zdolnym studentom politechniki, szczególnie wydziału elektrycznego, zapewniała praktyki, a w przyszłości pracę. Spośród stołecznych prywatnych zakładów przemysłowych Fabryka Aparatów Elektrycznych „K. Szpotański” padła ofiarą nacjonalizacji najwcześniej, bo już 20.10.1944 r. przejęta została przez Przymusowy Zarząd Tymczasowy. W lutym 1945 r. rozpoczęła się odbudowa zakładu w Międzylesiu. Wtedy dyrekcję i część załogi przeniesiono do centrali firmy na ul. Kałuszyńską. Dokładnie 23.08.1945 r. zakładowi nadano nazwę Pierwsza Państwowa Fabryka Aparatów Elektrycznych (w skrócie PP FAE), co było niejako przypieczętowaniem jej upaństwowienia. Na przełomie lat 1[zasłonięte]945-19 zakład zatrudniał 688 pracowników i produkował m.in. przekładniki, odgromniki, dławiki zaporowe, kondensatory dla miejskich central telefonicznych wielkiej częstotliwości oraz aparaty pomiarowe. Filia w Międzylesiu, po całkowitej odbudowie, usamodzielniła się i występowała pod nazwą: Zakłady Wytwórcze Aparatury Rozdzielczej. Pod naciskiem władz komunistycznych Kazimierz Szpotański, w latach 1[zasłonięte]938-19 współzałożyciel i prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich, opuścił założony przez siebie zakład i nigdy już tu nie wrócił.
Dobrze zachowana broszura
27 stron, fotografie; format 13,4 cm X 19,4 cm
Przed licytacją bardzo proszę o zapoznanie się ze stroną "o mnie" Przystąpienie do licytacji jest równoznaczne z zaakceptowaniem zasad opisanych na tej stronie
