Najbardziej chyba kultowy film w historii polskiego kina. Statek wiozący swych pasażerów na wycieczkę po Wiśle jest bodajże najtrafniejszą alegorią PRL-u, celnie punktującą wszelkie jego absurdy i wynaturzenia i do dziś przynoszącą oczyszczający śmiech. Oto na wycieczkowym statku pojawił się gapowicz wzięty przez kapitana za instruktora kulturalno-oświatowego. Organizuje on zebrania, wybory rady rejsu, gry i zabawy. Staje się wodzem, skupia wokół siebie oddane mu grono pasażerów, narzuca swą wolę innym, przygotowuje wielki bal na cześć kapitana z okazji zakończenia rejsu. Wielu fanów oglądając Rejs recytuje dialogi wyprzedzając kwestie bohaterów!