Prezentowana książka ma służyć, w intencji jej autora, dwojakim celom. Z jednej strony ma zainteresować teoretycznymi podstawami rehabilitacji upośledzonych umysłowo, wskazując na znaczenie wiedzy teoretycznej dla skutecznego realizowania procesu tej rehabilitacji oraz przedstawić trudności, jakie się napotyka przy konstruowaniu teorii rehabilitacji. W pracy dokonanopróby rozwiązania niektórych problemów teoretycznych usprawniania osób upośledzonych umysłowo z punktu widzenia aktualnej wiedzy psychologicznej.
Z drugiej strony w pracy podjęto próbę rozwiązania zagadnień istotnych dla praktyki rehabilitacyjnej. Badania empiryczne, których wyniki omówiono w drugiej części pracy, miały na celu dokonanie oceny działalności rehabilitacyjnej realizowanej w systemie otwartym i w systemie zamkniętym. Wyniki badań stanowią podstawę, która umożliwia udoskonalenie procesu rehabilitacji jednostek głebiej upośledzonych umysłowo. Koncentracja zainteresowania na problemach dotyczących osób głębiej upośledzonych umysłowo spowodowana została brakiem wykształconej w pełni organizacji rehabilitacji tej kategorii inwalidów.
Mając na uwadze tak sformułowane cele książki, autor sądzi, że przeznaczona jest ona przede wszystkim dla praktyków: psychologów, pedagogów i socjologów. W takim samym stopniu książka powinna być również przydatna dla studentów przygotowujących się do tej działalności.