Przed zalicytowaniem proszę zapoznać się ze stroną „O mnie”
Kupując więcej książek oszczędzasz na wysyłce!!!:)
bowiem bez względu na ilość zakupionych książek jej koszt doliczamy tylko raz
i zawsze wynosi on 7,50 zł (paczka, polecony ekonomiczny), lub 9 zł (priorytet)
Kraków 2010
190 str
stan dobry
Wstęp
Jako Prorektor UJ ds. dydaktyki często spotykam się z sytuacjami studentów mających rozmaite problemy natury psychicznej. Z reguły trudno wyczuć, czy wystarczy danej osobie pomóc w rozwiązaniu jakiejś sprawy na uczelni i będzie to już wystarczające wsparcie, czy też należałoby skierować studenta po bardziej fachową pomoc. Wiem, że moi poprzednicy na tym stanowisku mieli podobne dylematy.
Od jakiegoś czasu obserwujemy na Uniwersytecie wzrost liczby osób chorujących psychicznie i niniejsza publikacja szerzej o tym traktuje. Z tego powodu, po pierwszym roku sprawowania przeze mnie funkcji Prorektora, poprosiłem Kierownika podległego mi Biura ds. Osób Niepełnosprawnych o przedstawienie propozycji rozwiązań wychodzących naprzeciw temu wyzwaniu tak, aby pomóc studentom w ich sytuacji na uczelni. W ten sposób narodził się pomysł opracowania programu adaptacyjnego dla studentów chorujących psychicznie znanego na Uniwersytecie pod nazwą Konstelacja Lwa, w którym znaczący wkład finansowy ma Europejski Fundusz Społeczny. Dzięki niemu chcielibyśmy dowiedzieć się, ilu studentów doświadcza trudności natury psychicznej, jakiego potrzebują wsparcia i jak przedstawia się ich sytuacja akademicka. Wiedza ta posłuży do zaplanowania długofalowego i efektywnego wsparcia tej grupy osób. Być może będzie konieczne wprowadzenie
zmian do istniejących procedur i regulaminów tak, aby byty one bardziej elastyczne i uwzględniały tego typu sytuacje.
Szerokie upowszechnienie informacji o projekcie spotkało się z ogromnym zainteresowaniem ze strony społeczności akademickiej i mediów. To cieszy, ponieważ pragniemy zainicjować otwartą dyskusję na temat chorób psychicznych i studiowania tak, aby minimalizować wiele szkodliwych stereotypów dotyczących osób chorujących. Stereotypy te nakazują studentom żyć w ukryciu, bez żadnej pomocy tak ludzkiej jak i medycznej, w obawie, że ujawnienie swojej sytuacji skaże ich na wykluczenie i dyskryminację. Niechęć w zwróceniu się o pomoc pogłębia z kolei ich problemy, które mogą przerodzić się w zaawansowaną chorobę, co może znacząco utrudnić studiowanie.
Pragniemy przerwać to błędne koło. Trzeba do tego wiele odwagi ze strony chorujących studentów, ich rodzin, bliskich znajomych i partnerów życiowych. Trzeba też odwagi do debaty na ten temat w szeroko pojętym środowisku akademickim, a nade wszystko otwartości na taką debatę i różnorodność problemów, jakie w jej wyniku będziemy mieli do rozwiązania. Jest to jednak konieczne, aby tworzyć Uniwersytet odpowiedzialny społecznie - wspólnotę akademicką, w której wszyscy będziemy się czuć bezpieczniej wiedząc, że w sytuacji dla nas skrajnej możemy liczyć na innych jej uczestników.
Mam nadzieję, że ta publikacja pomoże nam wszystkim w zrozumieniu wyzwań jakie stoją przed nami na tej drodze. Dziękuję studentom i wykładowcom Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy zgodzili się tu podzielić swoimi refleksjami. Lektura ta umacnia mnie w przekonaniu, że obrana droga jest właściwa.
|
|
|
|
|
