OPIS RYSUNKÓW
Rys. 1. Powierzchnia ciała konia. ^
Rys. 2. Konfiguracja sierści. Rozdział ciemieniowy, piórko i wir czołowy, piórka
1 wir na przedpiersiu. Rys. 3—30. Białe odznaki wrodzone u koni, a mianowicie: Rys. 3 Muszka. Rys. 4
Kwiatek. Rys. 5 Gwiazda. Rys. 6 Siwizna na czole. Rys. 7 Pierścień.
Rys. 8 Półksiężyc. Rys. 9 Klin. Rys. 10 Strzałka. Rys. 11 Lysinka. Rys. 12
Łysina. Rys. 13 Latarnia. Rys. 14 Łysina przerwana. Rys. 15 Łysina wydłużona. Rys. 16 Chrapka. Rys. 17 Górna warga biała. Rys. 18 Mleczny
pysk. Rys. 19 Pysk nakrapiany. Rys. 20 Koronka biała. Rys. 21 Piętki.
Rys. 22 Pół pęciny. Rys. 23 Pęcina. Rys. 24 Staw pęcinowy. Rys, 25 Pół
nadpięcia. Rys. 26 Trzy czwarte nadpęcia. Rys. 27 Odznaka po napiąstek.
Rys. 28 Odznaka po staw skokowy. Rys. 29 Odznaka powyżej napiąstka.
Rys. 30 Odznaka powyżej skoków.
Piętno palone oznaczające stadninę Kozienice.
Piętno palone na lewym udzie oznaczające Wielkopolski Związek Hodow-.
ców Konia Szlachetnego. -61. Oznaczanie wieku konia.
Półksiężycowe zgięcie przedniej powierzchni zębów.
W wieku 9—14 lat zgięcie przedniej powierzchni zębów siecznych prostuje się.
Zgięcie przedniej powierzchni zębów wyprostowane
Łuk powierzchni tarcia zębów półkolisty,
Łuk powierzchni tarcia zębów płaski.
W wieku ponad 1? lat łuk powierzchni tarcia prosty.
Zęby konia łykawego.
Zęby konia normalnie starte.
Sztucznie wypalone rejestry w zębach tych samych co na rysunku 69.
Głowa konia o profilu prostym.
Garbonos.
Głowa barania.
Głowa konia źrebięca.
Głowa klinowata.
Uszy konia stojące.
Uszy konia wiszące.
Oko rybie u konia.
Szyja długa, chuda i wąska, słabo umięśniona,,
204
Rys 31
Rys. 32
Rys 33
Rys. 62
Rys. 63
Rys. 64
Rys. 65
Rys. 66
Rys. 67
Rys. 68
Rys. 69
Rys. 70
Rys. 71
Rys. 72
Rys 73
Rys. 74
Rys. 75
Rys. 76
Rys. 77
Rys. 78
Rys. 79
Rys. 81.
Rys. 82.
Rys. 83.
Rys. 84.
Rys. 85.
Rys. 86.
Rys. 87.
Rys. 88.
Rys. 89.
Rys. 90.
Bys. 91.
Rys. 93.
Rys. 94.
Rys. 95.
Rys. 96.
Rys. 97.
Rys. 98.
Rys. 99.
Rys. 100.
Rys. 101.
80. Szyja masywna; pożądana u koni ciężkich, pociągowych.
Szyja łabędzia, o przedkarczu silnie wygiętym.
Szyja jelenia, czyli kadykowata, z wypukłym podgardlem.
Wysoki kłąb w stosunku do wysokości zadu.
Grzbiet i lędźwie garbate. ?
Grzbiet i lędźwie wklęsłe, zad spadzisty.
Dobrze związane lędźwie z zadem. i-
Wklęsłe, źle związane lędźwie z zadem. -
Szeroka pierś, korzystna u stępaków.
Wąska pierś, występuje przy wąskiej klatce piersiowej.
Zad prosty. Krzyże leżą poziomo, miednica lekko pochylona ku tyłowi.
Zad rozłupany jest wynikiem silnego rozwoju mięśni pośladkowych i rozwidlenia wyrostków kolcowych kości krzyżowej. Rozłupany zad jest u koni ciężkich cechą rasową, a nie wadą. Rys. 92. Kopyto widziane z boku; a) ściana przednia, b) ściana boczna, c) ściana
przedkątna.
Przednie prawe kopyto.
Tylne prawe kopyto.
Prawidłowa postawa przedniej nogi oglądanej z boku.
Postawa podsiebna przedniej nogi.
Postawa przedsiebna przedniej nogi.
Postawa kozia; napiąstek wysunięty ku przodowi.
Postawa cielęca (barania): napiąstek cofnięty w tył.
Miękka postawa, długa pęcina.
Postawa niedźwiedzia: pęcina leży poziomo, staw pęeinowy dotyka pra-
wie ziemi. Rys. 102. Postawa stroma, prawie prostopadle ustawiona pęcina, kopyto tępokoń-
czaste, strome.
Rys. 103. Prawidłowa postawa przednich nóg ocenianych z przodu. Rys. 104. Postawa zbieżna, czyli zestawna nóg przednich. Rys. 105. Postawa rozbieżna, czyli rozkroczna przednich nóg. Rys. 106. Postawa rozwarta w palcach (francuska). Rys. 107. Postawa zwarta w palcach, kopyta skośne przysrodkowo. Ry^ 3 08. Prawidłowa postawa tylnej nogi ocenianej z boku. Rys. 3 0!?. Podsiebna postawa tylnej nogi.
Rys. 110. Postawa zasiebna tylnej nogi, czyli wysuniętej w tył. Rys. 111. Postawa szablasta. Staw skokowy silnie skatowany. Rys. 112. Prawidłowa postawa tylnych nóg widzianych z tyłu. Rys. 113. Postawa szeroka tylnych nóg. Rys. 114. Postawa wąska tylnych nóg.
Rys. 115. Postawa krowia. Kopyta skośne z zewnętrznej strony. Rys. 116. Postawa pałękowata, czyli beczkowata, tylnych nóg. Rys 117. Ogier rasy ardeńskiej.
Rys. 118. Ogier radzieckiej rasy włodzimierskiej. ||
Rys. 119. Klacz rasy dole ze stadniny w Krasnowicach. Rys. 120. Ogier rasy arabskiej „Skowronek11. Rys. 121. Ogier wyścigowy pełnej krwi.
Kys. 122. Ogier rasy achałtekińskiej „MeleM. Champion tej rasy w roku 1939, Rys. 123. Ogier rasy mazurskiej.
205
Rys. 125
Rys. 126
Rys. 127
Rys. 128
Rvs. 129
124 Ogier rasy orłowskiej „UłowI?, rekord jego szybkości w kłusie na 1600 m
wynosi 2 min 2^8 sek. Ogier rasy oldenburgskiej.
Prymitywna klacz krajowa „Czorla11 lat 24.
Ogier huculski „Miszka11.
Kucyk szetlandzki.
Szkielet ogiera wyścigowego pełnej krwi. Końcowa przekątna faza w galopie z zawiśnięciem w powietrzu. Rys. 130 Powierzchnia ciała krowy typu mlecznego. 1) pysk, 2) grzbiet nosa,
3) oko, 4) czoło, 5) ucho, 6) międzyroże, 7) lice, 8) sanki, 9) szyja,
10) podgardle, 11) wole, 12) mostek, 13) łopatka, 14) kłąb, 15) podramie,
16) wężyzna klatki, 17) ożebrowanie, 18) grzbiet, 19) lędźwie, 20) brzuch,
21) biodro, 22) krzyże, 23) kulsza, 24) ogon, 25) udo, 26) podudzie, 27) wymię, 28) nadpęcie, 29) żyła mleczna, 30) dolny dołek mleczny. Rys. 131—142. Oznaczanie wieku u bydła. Objaśnienia do tych rysunków patrz
str. 85—87. Rys. 143—145. Punkty pomiarowe u bydła. Objaśnienia do pomiarów bydła patrz
str. 91.
Rogi zwisające, szyja wąska i chuda.
Grzbiet wypukły czyli garbaty, słabe lędźwie.
Grzbiet i lędźwie wklęsłe czyli łękowate, brzuch obwisły, zad wznoszący
się ku tyłowi.
Fajkowata nasada ogona.
Zbite biodro u krowy.
Luźne, odstające łopatki u krowy trzymanej bez ruchu
Normalne przednie racice krowy.
Strome racice, szpara raciczna rozwarta.
Pantoflowe racice, o wydłużonych przodach
Nożycowato skrzyżowane racice spotykane u bydła stale przebywającego
w oborze bez ruchu i bez pielęgnowania racic
Szablasta postawa tylnych nóg u krowy rasy górskiej
Postawa stroma w skokach u krowy.
Krowia postawa tylnych nóg.
Budowa klinowata widziana z przodu krowy typu mlecznego
Typ mięsny bydła oglądany z przodu
Owłosienie .,wilczeM wymienia pierwotnego
Zawieszenie tylne wymienia; przednie ćwiartki słabo rozwinięte.
Strzyk mięsisty, twardy, nieelastyczny
Strzyk rozciągnięty i rozszerzony
Strzyk rozdęty, „przepuklinowy11 u starych mlecznych krów. Zbiornik
mleczny nadmiernie rozszerzony.
Krowa nizinna, typ jednokierunkowy mleczny
Czaszka bydła turowatego (primigenius)
Czaszka bydła torfowego (brachyceros)
Buhaj rasy abcrdeen-angus
Buhaj rasy hereford
Krowa rasy airszer (
Krowa rasy dżersej.
Krowa rasy symentalskiej
Krowa rasy brunatnej alpejskiej (szwyc).
206
Rys. 146
Rys. 147
Rys 148
Rys. 149
Rys. 150
Rys. 151
Rys. 152
Rys. 153
Rys. 154
Rys. 155
Rys. 156
Rys. 157
Rys 158
Rys. 159
Rys. 160
Ry5. 161
Rys. 162
Rys, 163
Rys 164
Rys 165
Rys. 166
Rys 167
Rys 168
Rys 169
Rys 170
Rys 171
Ry- 172
Rys 173
174
Rys. 175. Krowa rasy czerwonej duńskiej. Rys. 176. Stepowa krowa węgierska. Rys. 177. Krowa rasy czerwonej polskiej. Rys. 178. Krowa rasy cholmogorskiej. Rys. 179. Krowa rasy kostromskiej. Rys. 180. Krowa mięsnej rasy astrachańskiej.
Rys. 181. Powierzchnia ciała owcy typu mlecznego: 1) czoło, 2) grzbiet nosa, 3) pyszczek, 4) lice, 5) sanki, 6) kark, 7) szyja, 8) podgardle, 9) kłąb, 10) łopatka, 11) grzbiet, 12) lędźwie, 14) bok, 15) brzuch, 16) krzyże, 17) kulsze, 18) biodro, 19) udo, 20) podramię, 21) nadpęcie, 22) racice, 23) raciczki (ratki), 24) podudzie. Rys. 182. Owca typu mięsnego: 1) głowa, 2) szyja, 3) kłąb, 4) grzbiet, 5) lędźwie,
6) kulki, 8) przedpiersie, 9) przód, 10) boki, 11) śródnóża. Rys. 183. Łuski (blaszki) włosa owcy merynosowej. Rys. 184. Łuski włosa owcy rasy southdown. Rys. 185. Włos cienkorunny superelecta.
Rys. 186. Poprzeczny przekrój włosa: a) kanał środkowy niewystępujący w cienkich bezrdzeniowych włosach, b) warstwa korowa, wrzecionowate komórki przekrojone poprzecznie, dlatego mają wygląd owalny, c) blaszki powłoczki (cuticula).
Rys. 187. a) włókno bawełny, b) włos bezrdzeniowy, c) włos przejściowy, d) włos rdzeniowy owcy kożuchowej, e) włos szerstny, o grubej warstwie rdzeniowej.
Rys. 188. Charaktery włosa: a) prosty, krepowy, b) krepowaty, c) mało markowany, d) czysty, normalny, e) jasny, f) ostry, zbyt markowany, g) nitkowaty, czyli pętlowaty. Rys. 189. a) karbikomierz, b) lupa. Dzisiaj mało używane przyrządy do badania
charakteru wełny.
Rys. 190. Schemat budowy kosmka wełny cakla lub karakuła. Rys^ 191—195. Oznaczanie wieku owcy (objaśnienia na str. 143). Rys. 196. Owca tłustopośladkowa (kurdiuczna), rasy gisarskiej. Rys. 197. Tryk rasy rambujet (Rambouillet). Rys. 198. Wymiona owiec fryzyjskich. Rys. 199. Owca rasy karakuł z jagnięciem. Rys. 200. Tryk typu mięsnego, rasy southdown. Rys. 201. Tryk karpackiej rasy cakiel. Rys. 202. Nić wełniana: a) sukiennicza, b) czesankowa. Rys. 203. Tryk merynos klasy pierwszej. Typ cienkorunny. Rys. 204. Tryk merynos klasy drugiej. Typ mięsno-merynosowy. Rys. 205. Tryk merynos klasy trzeciej. Typ strzyżno-mięsny^ Rys. 206. Nowy typ owcy górskiej-(Czaja).
Rys. 207. Podział powierzchni ciała świni: 1) ryj, 2) oko, 3) ucho, 4) lice, 5) podgardle, 7) kark, 8) przednia szynka, 9) noga, 10) pęcina, 11) racice, 12) raciczki, 13) grzbiet, 14) lędźwie, 15) boki, 16) podbrzusze, 17) mostek, 18) fałd kolanowy, 19) krzyże, 20) szynki tylne, 21) nogi tylne., Rys. 208. Zęby kątne i kły mleczne prosięcia nowourodzonego. Rys. 209. Szczypce mleczne prosięcia w 3 tygodniu po urodzeniu. Rys. 210. Szczypce i środkowe dolne w 2 miesiące po urodzeniu prosięcia. Rys. 211. Zmiana mlecznych szczypców na stałe w 12 miesięcy, Rys. 212. Wszystkie zęby stałe w 20 miesięcy.
207
Rys. 213. Znakowanie świni przez nacinanie uszu.
Rys. 214. Drugi system nacinania uszu świń.
Rys. 215. Mopsowata głowa świni pochodzenia chińskiego.
Rys. 216. Wadliwa budowa knura: ciężka głowa, miękki grzbiet, wąska klatka
piersiowa, zwisający brzuch, małe szynki, podsiebne nogi tylne. Rys. 217. Wadliwa budowa świni: uszy ciężkie, iksowata postawa nóg przednich,
wąski grzbiet.
Rys. 218. Dobrze rozwinięte wymię maciory. Rys. 219. Spadziste szynki, podsiebna postawa nóg.
Rys. 220. Dobrze rozwinięte szynki, prawidłowa postawa nóg tylnych. Rys. 221. Pierwotna świnia krajowa (prościucha). Rys. 222. Swinia leśnogórska. Typ późny, słoninowo-mięsny. Rys. 223. Maciorka rasy średniej białej. Typ tłuszczowy. Rys. 224. Loszka rasy berkszer.
Rys. 225. Swinia rasy puławskiej (nądwieprzańskiej). Rys. 228. świnia rasy mangalickiej. Rys. 227. Typ prawidłowo zbudowanego bekoniaka. Rys. 228. Boczek (bacon), tucz bekonowy. Rys. 229. Tucz tłuszczowy. Rys. 230. Knur rasy wielkiej białej. Rys. 231. Maciora rasy Wessex. Typ bekonowy. Rys. 232. Zmienność umaszczenia u świń rasy Wessex. Rys. 233. Maciorka rasy tamworskiej. Typ bekonowy. Rys. 234. Knur rasy zwisłouchej. Typ tłuszczowo-mięsny. Rys. 235. Koza saaneńska z Dolnego Śląska. Rys. 236. Czaszka kozy typu Capra prisca.
Rys, 237. Czaszka kozy typu Capra falconeri (wg Antoniusza). Rys. 238. Kozioł karpacki. Rys. 239. Kogut zielononóżek: 1) grzebień, 2) oko, 3) ucho, 4) zausznice, 5) dzwonki,
6) dziób, 7) grzywa, 8) siodło, 9) duże sierpówki, 10) sterówki, 11) małe
sterówki ogona, 12) sierpówki siodła, 13) lotki, 14) puch brzuszny, 15) pięta,
16) ostroga, 17) pazur. Rys. 240. Indor rasy bronz. Rys. 241. Kaczka rasy pekińskiej. Rys. 242. Gęś pomorska.
