ISBN: |
- |
Wymiar: |
170 240 mm |
Nr wydania: |
- |
Seria: |
- |
Ilość stron: |
315 |
Ocena: |
Bardzo dobry- |
Waga: |
0,70 kg |
Indeks: |
0227/37/0016 |
Rok wydania: |
1980 |
Autor: |
Rastawiecki Edward |
Rodzaj okładki: |
Twarda |
Stan: |
Używana |
Wydawca: |
Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe |
Opis książki
Słownik rytowników polskich tudzież obcych w Polsce zamieszkałych lub czasowo w niej przebywających, od najdawniejszych do najnowszych czasów jako przyczynek do historji sztuk pięknych w Polsce.
Rytownictwo, dział sztuk plastycznych, którego istotą jest powielanie na papierze lub tkaninie rysunku wyciętego w płycie drewnianej czy metalowej albo linoleum, skórze itp. bądź odbijanie go z kamienia litograficznego. W stosunku do sztuki dawnej termin rytownictwo jest równoznaczny z terminem sztycharstwo.
Rastawiecki Edward - Pochodził z zamożnej polskiej rodziny arystokratycznej. Jego ojcem był baron Ludwik Mikołaj Adam, senator-kasztelan Królestwa Polskiego. Matką Teresa z Krajewskich. Po nauce w Liceum Warszawskim ukończył 1829 studia na wydziale administracyjnym Uniwersytetu Warszawskiego. Do 1830 pracował jako aplikant w Banku Polskim, następnie był doradcą w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim. Odziedziczony majątek pozwolił mu na poświęcenie się nauce. Dzięki jego wsparciu finansowego ukazał się w 1845 praca Ignacego Zagórskiego pt. Monety dawnej Polski, jako też prowincji i miast do niej niegdyś należących, z trzech ostatnich wieków. Wspierał rozwój polskiej archeologii finansując prace archeologiczne w Królestwie Polskim. Był członkiem od 1846 Cesarskiego Towarzystwa Historii i Starożytności Rosyjskich oraz od 1850 Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Czynnie działał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W latach 1
[zasłonięte]860-18 był jego wiceprezesem, a w roku 1868 został wieczystym i honorowym członkiem Towarzystwa. Odbywał podróże po Europie w poszukiwaniu źródeł do dziejów polskich. W czasie podróży po Polsce kompletował kolekcję dzieł sztuki m.in. gromadził monety, obrazy. Zbiory te odkupił Seweryn Mielżyński, który przekazał je na rzecz Towarzystwu Przyjaciół Nauki w Poznaniu oraz Gabinetowi Archeologicznemu Uniwersytetu Jagiellońskiego. W Bibliotece Warszawskiej publikował swoje artykuły z historii sztuki.
Uwagi:
Oprawa i brzegi stron lekko zakurzone. Adnotacje ołówkiem na ostatniej stronie.