Rannik zimowy (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.) garunek rośliny wieloletniej z rodziny jaskrowatych. Nazwa rośliny pochodzi od greckich słów: er – wiosna, anthos – kwiat i łacińskiego słowa hyems – zima. W stanie dzikim występuje w  całej Europie

Bylina osiąga wysokość 5-15 cm

Z podziemnej nieregularnej  bulwy  wyrasta nierozgałęziająca się  łodyżka  na której znajduje się jaskrawo żółty kwiat o średnicy 3-5 cm z charakterystyczna otoczką z liści. Liście asymilacyjne  wyrastają z bulwy  dopiero po przekwitnięciu i całkowicie  usychają  w maju

.

Kwitnie od lutego do marca jako jedna z najwcześniej kwitnących roślin  

Kwitnie długo, jeśli utrzymuje się niska temperatura, gdy temperatura podskoczy do kilkunastu stopni, natychmiast przekwita. Ranniki sadzone są zwykle w ogródkach skalnych oraz na wiosennych rabatach.

Dobrze udają się także w pojemnikach. Zalecane są także do sadzenia pod drzewami i krzewami zrzucającymi liście na zimę. Dzięki ocienieniu gleba w takich miejscach wolniej przesycha, a w okresie kwitnienia ranniki mają odpowiednią ilość światła

Bylina całkowicie  odporna na mróz,

Do prawidłowego wzrostu  potrzebuje próchnicznej, przepuszczalnej ziemi o stałej wilgotności i odczynie zasadowym, stanowiska słonecznego lub pół-cienistego^- Toleruje przesychanie podłoża jedynie w końcu wiosny i u progu lata.

Ranniki są odporne na choroby i rzadko chorują

Rozmnaża się przez nasiona wysiewane późną jesienią lub wczesną wiosną, ew. w maju tuż po zbiorze. Rośliny uzyskane z nasion zakwitają po raz pierwszy po 3–4 latach. Można też dzielić bulwy. Bulwy sadzi się na głębokości ok. 6 cm w rozstawie co 8–10 cm. Przed wysadzeniem do gruntu bulwy powinny być moczone przez jedną dobę w ciepłej wodzie.

Rośliny  z czasem  tworzą  piękne  zwarte skupiska