Skład
1 tabl. musująca (Fast) zawiera 150 mg ranitydyny w postaci chlorowodorku; lek zawiera aspartam, sód i sorbitol.

Działanie
Specyficzny, szybko działający antagonista receptorów histaminowych H₂. Hamuje zarówno podstawowe, jak i poposiłkowe wydzielanie kwasu solnego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Ranitydyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając C_max po 2-3 h. Działa około 12 h. Jest wydalana z moczem, głównie w postaci niezmienionej. T_0,5 wynosi około 2,5-3 h.

Wskazania
Objawowe leczenie dolegliwości żołądkowych takich, jak: niestrawność, zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu, niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Dzieci <16 lat. Tabl. musujące: porfiria, fenyloketonuria.

Środki ostrożności
Unikać stosowania u pacjentów z ostrą porfirią w wywiadzie (ryzyko wywołania napadu choroby). Zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; zaburzeniami czynności wątroby; podczas terapii skojarzonej z NLPZ, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie. U pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka, jak również w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów (np. niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, trudności w połykaniu, utrzymujących się bólów brzucha) należy wykluczyć nowotworowe podłoże choroby, gdyż leczenie ranitydyną może łagodzić objawy nowotworu żołądka i opóźniać jego rozpoznanie. U pacjentów w podeszłym wieku, z cukrzycą lub z zaburzeniami odporności istnieje zwiększone ryzyko zachorowania na zapalenie płuc w czasie leczenia ranitydyną, w okresie wzmożonego nasilenia przypadków tej choroby. Tabl. musujące zawierają sorbitol, który może powodować podrażnienie i biegunkę, ze względu na zawartości sorbitolu leku w tej postaci nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy; ponadto tabl. musujące zawierają sód - należy zachować ostrożność u pacjentów na diecie niskosodowej oraz aspartam - nie należy ich stosować u pacjentów z fenyloketonurią. Tabl. powl. zawierają żółcień pomarańczową, która może powodować reakcje alergiczne.

Ciąża i laktacja
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.

Działania niepożądane
Niezbyt często: bóle brzucha, zaparcia, nudności (objawy te ustępują w czasie trwania leczenia). Rzadko: reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, niedociśnienie, ból w klatce piersiowej), przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych, wysypka skórna, podwyższenie stężenia kreatyniny (zwykle niewielkie, normalizujące się w czasie trwania leczenia). Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza lub pancytopenia z aplazją lub hipoplazją szpiku, wstrząs anafilaktyczny, stany splątania, depresja i omamy (szczególnie u pacjentów ciężko chorych i w podeszłym wieku), ból i zawroty głowy, przemijające zaburzenia dotyczące ruchów mimowolnych, przemijające niewyraźne widzenie, prawdopodobnie w wyniku zaburzenia akomodacji oka, bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy, zapalenie naczyń, ostre zapalenie trzustki, biegunka, zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub bez, zwykle przemijające, rumień wielopostaciowy, wypadanie włosów, bóle stawów i mięśni, śródmiąższowe zapalenie nerek, impotencja, ginekomastia, mlekotok.

Interakcje
Leki średnio silnie i silnie zobojętniające treść żołądkową podane równocześnie z ranitydyną mogą zmniejszać jej wchłanianie, dlatego należy je przyjmować co najmniej 1 h przed lub po podaniu ranitydyny. Równoczesne stosowanie sukralfatu w dużych dawkach (2 g) z ranitydyną może zmniejszyć jej wchłanianie, dlatego sukralfat należy przyjmować 2 h po przyjęciu ranitydyny. Palenie tytoniu zmniejsza skuteczność ranitydyny. Lek może wydłużać czas protrombinowy w czasie stosowania z pochodnymi kumaryny (np. warfaryna); należy kontrolować INR w czasie stosowania tego połączenia. Ranitydyna może zmieniać biodostępność leków, których wchłanianie zależy od kwaśności soku żołądkowego, może spowodować zwiększenie wchłaniania (np. triazolam, glipizyd, midazolam) lub zmniejszenie wchłaniania (ketokonazol, atazanawir, delawiryna, gefitynibu). Ranitydyna w zalecanych dawkach nie hamuje aktywności oksygenazy związanej z wątrobowym cytochromem P-450 i dlatego nie nasila działania leków unieczynnianych przez ten enzym, takich jak diazepam, lidokaina, fenytoina, propranolol i teofilina. Nie stwierdzono interakcji między ranitydyną a amoksycyliną ani metronidazolem.

Dawkowanie
Doustnie. Tabl. powl. 150 mg (Max). W przypadku wystąpienia objawów niestrawności: 1 tabl. musująca 150 mg lub 1 tabl. powl. 150 mg; w razie nawrotu dolegliwości zastosować kolejne 150 mg ranitydyny. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 300 mg. Lek stosować nie dłużej niż 2 tyg. W przypadku gdy objawy dyspeptyczne utrzymują się dłużej niż 2 tyg., należy zweryfikować diagnozę.

Uwagi
W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub niewyraźnego widzenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.