WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.
WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.
WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.
(1112)
materiał:
stop cynku i aluminium oraz plastik
Producent: Denix Hiszpania
długość 16 cm
waga: 0,7 kg
To nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna replika, której wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane na oryginale).
Realizmu dodaje możliwość przeładowania i oddania suchego strzału. Posiada wyjmowany magazynek.
Nasze repliki wykonane są ze specjalnych stopów, co uniemożliwia przystosowanie jej do wystrzeliwania jakiejkolwiek amunicji (nasze repliki są pozbawione jakichkolwiek cech broni w rozumieniu ustawy o broni i amunicji). Nie jest to broń prawdziwa pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu ustawy o broni i amunicji, gdzie proces pozbawiania cech użytkowych jest bardzo rygorystycznie regulowany prawem (specjalne zakłady rusznikarskie itp.). Nasze repliki nie stanowią broni lub jej przeróbek i jako repliki mogą być kupowane bez zezwoleń.
Poniżej kilka danych technicznych oryginału:
"Pistolet Makarowa PM – (ros. Пистолет Макарова ПМ) radziecki pistolet samopowtarzalny.
Historia
W 1945 roku w Związku Radzieckim ogłoszono konkurs na nowy pistolet służbowy, mający zastąpić używany dotychczas pistolet TT. Nowy pistolet miał być przede wszystkim mniejszy i lżejszy oraz bardziej niezawodny (i to w różnych warunkach) i celniejszy. Założeniem było również zachowanie dotychczasowej zdolności rażenia. W konkursie propozycję swoją przedstawił m.in. Nikołaj Fiodorowicz Makarow. Jego projekt pistoletu samopowtarzalnego najlepiej przeszedł próby poligonowe i w 1951 roku został przyjęty do uzbrojenia Armii Radzieckiej jako „9 mm PM” (Pistolet Makarowa). Stał się również służbowym pistoletem radzieckiej milicji. Natomiast nabój Makarowa 9 × 18 mm stał się standardowym nabojem pistoletowym w państwach Układu Warszawskiego. Mimo że nabój ma podobne parametry do niemieckiego 9x18 mm Police, nie jest z nim wymienny. Oprócz Związku Radzieckiego PM został również przyjęty w Chinach, Bułgarii i w Niemieckiej Republice Demokratycznej (Ernst Thaelman Fabrik), gdzie produkowany był na licencji.
Konstrukcja
Konstrukcja broni wzorowana jest na Walterze PP, choć np. mechanizm samonapinania został w Makarowie uproszczony. Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego.Zastosowano mechanizm spustowy typu Double Action z kurkiem zewnętrznym. Pistolet ma nastawny bezpiecznik ze skrzydełkiem z lewej strony, w tylnej części zamka zabezpieczający przed przypadkowym wystrzałem. Jest on jednocześnie zwalniaczem napiętego kurka. Wszystkie elementy pistoletu, z wyłączeniem okładzin, wykonane są ze stali. Zatrzask magazynka znajduje się w spodniej części chwytu.
Niewątpliwą zaletą pistoletu Makarowa była łatwość jego obsługi oraz wytrzymałość. Pistolet uchodzi również za niezawodny. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawiła się nowa wersja pistoletu tzw. PMM. PMM miał dwurzędowy magazynek, mieszczący 12 naboi i znacznie mocniejszy rodzaj amunicji 9 x 18 mm 57-N-181SM – o lżejszym pocisku, i zwiększonym ładunku prochowym, co w konsekwencji oznaczało znaczne zwiększenie prędkości początkowej pocisku i – co w tej sytuacji konieczne, znaczne wzmocnienie szkieletu. Jednak PMM przy tak dużym odrzucie miał bardzo poważne problemy z celnością. Eksportowe wersje pistoletu Makarowa dostępne są również w kalibrze 9 x 17 mm Short (.380 ACP)"1.
1-Pistolet PM [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]011-03 12:31Z [dostęp: 2[zasłonięte]011-04 19:05Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pistolet_PM&oldid=25[zasłonięte]531
