Posłuszeństwo zakonne nie odtwarza posłuszeństwa dziecka wobec rodziców. Dziecko poddane jest autorytetowi rodziców, bo jest niedojrzałe. Posłuszeństwo zakonne to nie posłuszeństwo wychowanka wobec nauczyciela, bo wspólnota nie odtwarza ani szkoły ani internatu. Nie jest to również posłuszeństwo pracownika wobec pracodawcy, czy obywatela wobec władzy cywilnej. W posłuszeństwie zakonnym nie chodzi przede wszystkim o skuteczny środek, by wspólnota funkcjonowała w miarę możliwości bez
zakłóceń. Posłuszeństwo w życiu zakonnym nie utożsamia się również z niezliczonymi wymogami dyscypliny, które okazują się niezbędne dla dobrej organizacji ludzkiego działania. Czym wobec tego jest prawdziwe posłuszeństwo zakonne i jak przezywać je twórczo i radośnie by prowadziło do świętości? Na te i inne pytanie będziemy szukali odpowiedzi w trakcie ostatniego  spotkania z serii “Radość życia ślubami”.