Rafał Reczek, Radio Solidarność Regionu Wielkopolska. Dokumenty, Poznań 2008, 264 s. ( w tym 16 s. wkładka zdjęciowa) + płyta CD, (seria „Studia i materiały poznańskiego IPN”, tom V)Przygotowana przez Instytut Pamięci Narodowej oddział w Poznaniu publikacja autorstwa Rafała Reczka „Radio Solidarność Regionu Wielkopolska. Dokumenty”, opisująca historię tej rozgłośni, działającej na terenie Poznania w latach 1982–1985, jest ważnym elementem ukazującym nieznane dotychczas karty najnowszej historii naszego regionu. Działalność nielegalnych rozgłośni radiowych, jak nazywała je władza w okresie Polski Ludowej, to przede wszystkim okres lat osiemdziesiątych XX wieku. Dopiero po sierpniu 1980 roku „Solidarność” próbowała przełamać monopol informacyjny władz. Podejmowane przez nią próby napotykały na wiele trudności, od finansowych począwszy, przez organizacyjne, na technicznych, związanych z pozyskiwaniem podzespołów do montowania nadajników, kończąc. W Poznaniu wszystkie te przeciwności udało się przezwyciężyć przy udziale ludzi dobrej woli. Spontaniczna inicjatywa kręgu osób niegodzących się z panującym wówczas porządkiem społecznym i sympatyzujących z ideami „Solidarności” była impulsem do założenia rozgłośni radiowej, którą nazwano „Radiem Solidarność Regionu Wielkopolska”. Inspiracją do wydania wyboru źródeł dotyczących „Radia Solidarność Regionu Wielkopolska” oraz nakreślenia krótkiej historii tej rozgłośni było przeświadczenie o konieczności zachowania od zapomnienia jej jakże ważnego wkładu w budowę w Polsce podwalin państwa demokratycznego i doprowadzenia do przemiany w mentalności i świadomości ludzi. Działalność ta przez szereg długich lat nie doczekała się rzetelnego opracowania w publikacjach dotyczących dziejów najnowszych Wielkopolski. Wielokrotnie działo się tak zapewne dlatego , że sami uczestnicy tamtych wydarzeń byli przez długie lata anonimowi. Stopień zakonspirowania „Radia Solidarność Regionu Wielkopolska” był tak duży, że osoby je tworzące w latach 1982–1985 przez cały ten okres nie znały się wzajemnie z wyjątkiem kręgu ludzi, z którymi w danym momencie współpracowały. Publikacja składa się z kilku części: zarysu historii Radia, dokumentów, na które składają się stenogramy audycji Radia oraz materiały Służby Bezpieczeństwa, wojskowego i powszechnego wymiaru sprawiedliwości, ukazujące mechanizmy mające doprowadzić do rozpracowania i likwidacji rozgłośni. Wartym odnotowania wzbogaceniem warstwy narracyjnej są wspomnienia osób związanych z Radiem. Książka zawiera również biogramy prokuratora prowadzącego sprawę Radia oraz funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, występujących w dokumentach. Ostatnią część książki stanowi dokumentacja ikonograficzna, ilustrująca schematy i nadajniki wykorzystywane przez zespoły emisyjne, jak również zdjęcia ukazujące działalność rozgłośni. Do książki dołączono bezpłatny dodatek w postaci płyty CD zawierającej zapis dźwiękowy audycji „Radia Solidarność Regionu Wielkopolska” i moment powiadamiania organów bezpieczeństwa o trwającej audycji Radia.