Autor książki podjął próbę zdefiniowania rachunkowości odpowiedzialności społecznej i uczynienia z niej swoistego instrumentu nadzoru korporacyjnego. Łączy w ten sposób cztery, z reguły bardzo odległe, sfery życia gospodarczego - rachunkowość, odpowiedzialność społeczną, etykę i nadzór korporacyjny, by uzyskać narzędzie pozwalające radom nadzorczym pełnić rolę podmiotów zaufania publicznego.