Równina w płomieniach.

Juan Rulfo     
Wydawnictwo Literackie.Kraków 1971.
Okładka miękka, 120s.,

dedykacja na pierwszej stronie.

Juan Rulfo uważany jest za jednego najwybitniejszych przedstawicieli
średniego pokolenia pisarzy meksykańskich. Urodzony (w 1918 r.)
i wychowany na wsi, w stanie Jalisco, zna dokładnie życie prowincji
meksykańskiej – jej zwyczaje, krajobrazy, życie Indian – i te motywy
wykorzystuje w swoich zwartych i oszczędnych opowiadaniach. Ogłosił
dotąd dwie książki: przetłumaczoną na język polski mikropowieść
„Pedro Páramo” oraz tom opowiadań „Równina w płomieniach” „El llano
en llamas”, obydwie dyskutowane i analizowane obrosły już w bibliotekę
rozpraw i doczekały się tłumaczeń na wiele języków. W samym Meksyku
„Równina w płomieniach” miała od chwili ukazania się (w 1953 r.)
siedem wydań.

Ten właśnie tom składający się z piętnastu krótkich opowiadań ustalił
pozycję Juana Rulfa jako jednego z najwybitniejszych autorów
posługujących się opowiadaniem jako formą artystycznej wypowiedzi.

Tematyka opowiadań to meksykańska prowincja, ale ukazana przy pomocy
monologu wewnętrznego, symultaniczności planów, introspekcji i powolnego
„obiektywistycznego” opisu. Oszczędność, konkretność w połączeniu z
plastycznością języka, sięganiem do jego korzeni dialektycznych,
mistrzostwem kompozycji, podejmowaniem tematów bardzo trudnych,
odsłaniających elementarne akcydensy ludzkiej egzystencji sprawiają,
że opowiadania Rulfa dorastają do poziomu najwybitniejszych osiągnięć
prozy światowej w tym zakresie.

źródło opisu: Wydawnictwo literackie, 1971