"Krzysztofowi Dąbkowi udało się w latach 1[zasłonięte]993-19 przeprowadzić 32 wywiady z ludźmi dawnego aparatu PZPR. Ten "żywy materiał" wydaje mi się bezcenny z punktu widzenia możliwości rekonstrukcji nie tylko mechanizmów, ale mentalności władzy tego okresu. Młody, nieśmiały interlokutor sprawia, że w czasie rozmowy "aparatczycy" rozluźniają się, snując kolejne wspomnienia, opowiadając o swych kłopotach, porażkach i sukcesach, awansach i "upadkach" - trochę tak, jakby mówili sami do siebie, a w każdym razie do niezorientowanego w przeszłości, niegroźnego, a zainteresowanego ich wspomnieniami rozmówcy. Tym samym mimowolnie ujawniają oni nie tylko mechanizmy rzeczywistości, w której funkcjonowali, ale także ówczesne osobiste postawy."

Książka w stanie prawie bdb