SPOSOBY PRZYJMOWANIA I DAWKOWANIA PYŁKU
W praktyce przyjmuje się pyłek 3 x dziennie na 30 min do 2 godz. przed posiłkiem. Kuracje powyższą przeprowadza się od 1 do 3 miesięcy nawet kilka razy w roku. Najodpowiedniejszymi okresami do kuracji pyłkiem jest pora letnio-jesienna oraz zimowo-wiosenna.
Omówione właściwości biologiczne pyłku kwiatowego znalazły potwierdzenie w badaniach farmakologicznych i klinicznych, konkretnym zastosowaniu w zapobieganiu i lecznictwie. Pyłek jako naturalne źródło białek oraz aminokwasów, biopierwiastków, witamin, fosfolipidów, enzymów oraz innych związków biologicznie czynnych, może wpływać regulująco na ludzki metabolizm, a zatem również na jego zburzenia w poszczególnych schorzeniach.
Schorzenia żołądka i jelit
Pyłek dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym okazał się skuteczny w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Zastosowanie pyłku było skuteczne tak przy leczeniu zaparć, jak i biegunek towarzyszących temu schorzeniu. Stwierdzono również, że pyłek pobudza rozwój saprofitycznej flory jelitowej i w ten sposób umożliwia jej odbudowę. Dzięki zawartym w nim enzymom wzmaga czynność wydzielniczą żołądka, zapewnia właściwą perystaltykę jelit. Stwierdzono iż zapobiegawcze przyjmowanie pyłku nie dopuszcza do odnawiania się wrzodów.
Schorzenia wątroby
Pyłek wykazuje działanie ochronne (uniemożliwiające wiązanie substancji toksycznych), odnawiające, przywracające właściwą mikrostrukturę i wspomagające odbudowę tkanki wątrobowej. Pyłek normalizuje także zaburzoną w schorzeniach wątroby przemianę białek. Działa ochronnie na wątrobę u ludzi leczonych środkami przeciwreumatycznymi.
W wyniku przewlekłych chorób, takich jak zatrucia, alkoholizm, niedokrwistość, cukrzyca, może rozwijać się stłuszczenie wątroby. Pyłek wpływa korzystnie na metabolizm lipidów w wątrobie, powodując obniżenie ich zawartości i ograniczenie ich odkładania.
Miażdżyca
W badaniach farmakologicznych stwierdzono, że pyłek wykazuje działanie obniżające poziom tłuszczów w surowicy krwi, tym samym ma on wyraźne działanie przeciwmiażdżycowe. Składniki pyłku dzięki właściwościom odżywczym i tonizującym wzmacniają naczynia krwionośne (serca, mózgu, narządów wewnętrznych). Natomiast występująca w pyłku rutyna zwiększa elastyczność naczyń krwionośnych i zapobiega ich pękaniu. Schorzenia gruczołu krokowego Terapeutyczną skuteczność pyłku w tych schorzeniach wyjaśnić można jego wyraźnym działaniem przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym, antybiotycznym, jak również wspomagającym odporność organizmu na zakażenia. W przypadku przewlekłego zapalenia prostaty pyłek włącza się do terapii kompleksowej wraz z antybiotykoterapią i fizykoterapią.
Choroby nerwowe i psychiczne
Korzystne działanie pyłku kwiatowego osiągnięto również w psychiatrii. Jego wpływ normalizujący na system nerwowy polega z jednej strony na działaniu pobudzającym w depresjach i asteniach, z drugiej strony na działaniu uspakajającym w stanach podniecenia i nerwicach. W leczeniu depresji pyłek odgrywa rolę wspomagającą leczenie podstawowe preparatami antydepresyjnymi. Dodatek pyłku pozwala na obniżenie dawek tych preparatów i skrócenie czasu leczenia. Ponadto pyłek chroni organizm przed uzależnieniem na te środki. Pyłek jest również cennym środkiem energetycznym i psychoterapeutycznym w stanach osłabienia układu nerwowego, powstałego m. in. w wyniku stresu przeciążenia pracą i nadużywania alkoholu. Pyłek dzięki właściwościom odżywczym odnawiającym i tonizującym reguluje aktywność systemu nerwowego a poprzez polepszenie ukrwienia tkanki nerwowej podnosi sprawność umysłową, likwiduje stany przemęczenia fizycznego i umysłowego, apatii, obniżenia energii życiowej.
Choroby krwi
Pyłek kwiatowy wykazuje wyraźne działanie na układ krwiotwórczy, z tego względu może być stosowany przy niedokrwistości, a zwłaszcza przy niedokrwistości z niedoboru żelaza. Ponadto pyłek okazał się cennym środkiem wzmacniającym u dzieci osłabionych na skutek przewlekłej niedokrwistości.
PRZECIWWSKAZANIA: Zaleca się ostrożność przy stosowaniu pyłku u osób wykazujących pewną nadwrażliwość na składniki niektórych pokarmów, a także cierpiących na pyłkowinę i astmę oskrzelową atopową.
