Pyłek pszczeli nazywany często pyłkiem kwiatowym stanowi kompozycję wielu ważnych dla organizmu człowieka składników odżywczych. Powstaje w pylnikach roślin nasiennych w postaci ziarenek o wymiarach 2,5 - 250 μm, różniących się kształtem, barwą, wielkością i ciężarem w zależności od gatunku rośliny.

Zastosowanie :

• uzupełnienie codziennej diety z aminokwasy, biopierwiastki i witaminy,
• regulacja przemiany materii, wspomaganie odchudzania
• wzmacnianie organizmu, zwiększenie liczby czerwonych krwinek w krwi oraz podwyższenie poziomu żelaza
• polecany w  zaburzeniach odżywania , przy braku apetytu
• regulacja procesów trawiennych, wspomaganie przy zaparciach, pozytywny wpływ na wielkość i skład flory bakteryjnej przewodu pokarmowego
• działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne
• wspomaganie leczenia choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy
• leczenie stanów zapalnych jamy ustnej
• działanie detoksykacyjne, ochronnie na wątrobę
• zmniejszenie objawów głodu alkoholowego
• Zmniejsza nerwowość, rozdrażnienie, wzmacnia system nerwowy
• Wspomaga leczenie depresji, umożliwia obniżenie dawek preparatów antydepresyjnych. Wspomaga także leczenie nerwic wegetatywnych. Zwiększa ukrwienie tkanki nerwowej, podwyższa sprawność psychiczną i koncentrację.
• Wzmacniająco na naczynia krwionośne, Dzięki zawartości rutyny zapobiega ich pękaniu, a w szczególności najdrobniejszych naczyń
• Przeciwdziałanie zmianą miażdżycowym, wspomagająco przy hipercholesterolemii
• Wyciągi z pyłku kwiatowego zwiększają wydzielanie insuliny. Pyłek spożywany przez chorych na cukrzycę skutecznie pomaga obniżyć poziom cukru we krwi.
• Odgrywa dużą rolę w neurohormonalnej regulacji procesów płciowych, poprawiając spermatogenezę u mężczyzn i owogenezę u kobiet oraz zapobiega poronieniom.

Skład pyłku

Najważniejszą  grupę związków biologicznie czynnych pyłku kwiatowego stanowią białka i wolne aminokwasy, tj. arginina, fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, walina, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna i inne. Zawartość aminokwasów w pyłku dochodzi do 12%.

W pyłku obecne są zarówno aminokwasy endo- jak i egzogenne. Aminokwasy endogenne organizm zwierzęcia może sam wytworzyć. Natomiast egzogenne muszą być dostarczone z zewnątrz, gdyż organizm tego rodzaju aminokwasów nie wytwarza. Szczególne znaczenie ma aminokwas egzogenny zwany argininą. Jak wykazały badania, arginina zawarta w pyłku zwiększa produkcję tlenku azotu, który obniża napięcie ścian naczyń i działa w ten sposób rozkurczowo na tętnice wieńcowe podobnie jak nitrogliceryna. Arginina zapobiega również zlepianiu się erytrocytów.

Z pyłku kwiatowego wyizolowano także ponad 30 enzymów i koenzymów katalizujących liczne procesy biochemiczne w organizmie człowieka. Pyłek stanowi również bogate źródło flawonoidów, leukoantocyjanów, katechin, kwasu oleanolowego i ursolowego. W znacznych ilościach występują w nim fenolokwasy (ok. 2 g w 100 g), najczęściej kwas chlorogenowy, ferulowy, p-hydroksybenzoesowy i p-kumarowy. Wśród lipidów obecne są nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), m.in. kwas linolowy, γ-linolenowy i arachidowy.

W pyłku kwiatowym wykryto ok. 40 pierwiastków pod postacią soli mineralnych w tym znaczące ilości potasu, magnezu, żelaza i cynku. W mniejszych ilościach występuje natomiast selen, bor, srebro, pallad, platyna, cyrkon i tytan.

Węglowodany to przede wszystkim fruktoza, glukoza, maltoza, oraz w mniejszej ilości: arabinoza, ryboza, izomaltoza i wiele innych.

Pyłek kwiatowy jest również źródłem witamin rozpuszczalnych zarówno w tłuszczach, jak i w wodzie, tj. A, B1, B2, B3, E, C, B6, PP, P, D, H, B12, kwas foliowy, inozytol, biotynę, kwas pantotenowy, kwercetynę.

OPIS POCHODZI ZE STRONY PRODUCENTA – PASIEKA FUJARSKICH