Trygve Seim: saksofony sopranowy i tenorowy; Andreas Utnem: fortepian i fisharmonia

Duet Trygve Seima i Andreasa Utnema ma za sobą trzynastoletnią historię. Utnem, kompozytor muzyki sakralnej, zaprosił w 1997 roku saksofonistę Seima do współpracy. Dwaj muzycy improwizowali na temat psalmów. Koncerty odbywały się w trakcie wybranych kościelnych nabożeństw. "Graliśmy również kilka kompozycji Andreasa oraz moich" - wspomina Seim. Współpraca wkrótce przerodziła się w nieformalne, nieregularne koncerty, a w 2008 roku muzycy zdecydowali się w końcu nagrać wspólną płytę.

Album "Purcor" został nagrany w Toyen Kirke, jednym z kościołów w najstarszej części Oslo. Album noszący podtytuł: Pieśni na saksofon i fortepian, zawiera nowe opracowania części mszalnego ordynarium, folkowe pieśni, swobodnie zaimprowizowane utwory oraz nową wersję medytacyjnej kompozycji Seima "Bhavana" (po raz pierwszy pojawiła się na "Different Rivers"). Andreas Utnem mówi tu o "improwizowanej muzyce kościelnej".
"Wykształcenie muzyczne Andreasa jest odmienne od mojego" - zauważa Seim. - "...ale zawsze potrafi wydobyć ze mnie to, co najbardziej wartościowe w mojej grze. Przez lata współpracy udało nam się osiągnąć tę wyjątkową prostotę i klarowność oraz jasność przekazu. Jestem z tego niezwykle zadowolony."

"Purcor" to szósty album Trygve Seima dla ECM (jako lidera lub współlidera), oraz debiut w barwach wytwórni Andreasa Utnema. Urodzony w 1973 roku Utnem zwrócił na siebie uwagę udziałem w trio norweskiego skrzypka ludowego Gjermunda Larsena Obok pracy muzyka kościelnego Utnem jest kompozytorem muzyki teatralnej i telewizyjnej oraz gra w kwartecie gitarzysty Bj?rna Klakegga.
Trygve Seim zwrócił się w stronę nowoczesnego jazzu zainspirowany muzyką Jana Garbarka i Edwarda Vesalo. Jego podejście jest dalekie od konwencji. Saksofonista poświęcił się badaniom nad muzyką Azjatycką, Bliskiego Wschodu i Europy Wschodniej. Na muzykę Seima miały wpływ brzmienie ormiańskiego duduka, japońskiego fletu shakuhachi, oraz indyjskiego bansuri. Charakterystyczne dla niego delikatne cieniowania i faktury, mikrotonalne frazowanie, glissandi oraz gra legato równoważone są mocnymi partiami saksofonu tenorowego. W balladach Seima słychać wpływ brzmienia Bena Webstera. Oprócz własnych płyt, jako lider ("Different Rivers", "The Source and Different Cikadas", "Sangam" and "Yeraz" - duet z akordeonistą Frodem Haltli), oraz z grupą The Source, Trygve Seim pojawia się na nagraniach ECM Sinikki Langeland ("Starflowers") Christiana Wallumr?da ("Sofienberg Variations") oraz Manu Katché ("Playground").

1. Kyrie
2. Nu Seglar Vi Inn
3. Praeludium (Improvisation)
4. Purcor
5. Responsorium
6. Credo
7. Pater Noster
8. Bhavana
9. Gloria (Improvisation)
10. Solrenning
11. 312
12. Agnus Dei
13. Postludium (Improvisation)
14. Nar Mitt Oye Trett Av Moye