W książce Public relations a demokracja autorka krytycznie śledzi rozwój public relations i związane z nim konsekwencje marketyzacji procesów społecznego komunikowania. Omawia rozwój metod, strategii i celów PR, które przemieniają sferę publiczną w spektakl pozorów i wypierają z niej merytoryczną debatę. Pokazuje, jak PR rozwijało się w atmosferze rosnącej roli socjotechnicznych badań nad zachowaniami społecznymi oraz w symbiozie z rynkowymi środkami przekazu. Przedstawia wysiłki uporania się środowiska PR ze sprzecznościami o naturze etycznej. Na tle ogólnych tendencji rozwoju PR zarysowuje też główne kierunki rozwoju public relations i środków przekazu w Polsce. Wskazuje na zaakceptowanie i zaadoptowanie w polskiej praktyce metod marketingowej manipulacji.