Opis książki:
Zbigniew Wodecki - mistrz autoironii - z wielkim dystansem prezentuje swoje życie. Dzieciństwo, gdy chciał być Robin Hoodem, lata mordęgi na skrzypcach, bo nie chciały same grać, bandę, z którą rozrabiał, liceum muzyczne, z którego został wyrzucony, wreszcie szybkie wchodzenie, przez znaczące estrady Europy, w dorosłość. Miał 27 lat, 6 lat pracy w orkiestrze, pierwsze przeboje i troje dzieci, gdy zdawał maturę. Mógł zostać w Niemczech, ale nie chciało mu się uczyć języka, mógł robić karierę jako skrzypek, ale wolał śpiewać, co nie przeszkadza mu bardziej cenić muzyków. Uwielbia popularność, dba o nią i nie boi się jej pułapek. Ironizuje na temat tego, co osiągnął, ale też dobrze zna swą wartość. To pozwala mu szczerze mówić o show-biznesie, o pracy z Ewą Demarczyk, a także o kulisach "Tańca z gwiazdami".Zbigniew Wodecki - śpiewający muzyk, kompozytor, aranżer. Żona, troje dzieci, pięcioro wnucząt i miliony fanów, którym ofiarował tak piękne piosenki, jak "Zacznij od Bacha", "Izolda", "Lubią wracać tam, gdzie byłem", "Z tobą chcę oglądać świat". I wykonawca "Pszczółki Mai", przy której zasypiały kolejne pokolenia. Był gospodarzem telewizyjnych programów muzycznych TVN "Droga do gwiazd" i "Twoja droga do gwiazd" oraz jednym z jurorów w polskiej edycji programu "Taniec z gwiazdami".Wacław Krupiński - dziennikarstwo uprawia ponad 35 lat, od czasu studiów na polonistyce UJ. Od r. 2000 r. kieruje działem kultury w krakowskim "Dzienniku Polskim". Autor książek "Głowy piwniczne" oraz "Moje woperowstąpienie. Rozmowy z Jadwigą Romańską".
|
