Alone in the Dark (wcześniej piąta odsłona nosiła podtytuł Near Death Investigation) jest kolejną częścią popularnego cyklu, zapoczątkowanego w 1992 roku i kojarzonego przede wszystkim z PeCetami, aczkolwiek niektóre odsłony serii pojawiły się też na innych platformach (m.in. 3DO, PlayStation i Dreamcast). Omawiany epizod powstał natomiast zarówno z myślą o komputerach osobistych, jak i o nowej generacji konsol.

Ponownie mamy do czynienia z przygodową grą akcji, mogącą bez wahania stawać w jednym rzędzie z innymi hitowymi markami z gatunku survival horror (np. Resident Evil, Silent Hill, Fatal Frame). W roli głównego bohatera znów występuje Edward Carnby, czyli prywatny detektyw, specjalizujący się w prowadzeniu dochodzeń zahaczających o tematykę paranormalną. Tym razem protagonista trafia do nowojorskiego Central Parku, aby odkryć tajemnicę życia po śmierci, a przy okazji uratować naszą planetę przed całkowitą zagładą. Głównemu bohaterowi w jego zmaganiach towarzyszy Sara, nad którą nie przejmuje się jednak nigdy kontroli. Kobieta nie uczestniczy też w toczonych przez Carnby'ego starciach.

Developerzy przygotowali mnóstwo napawających grozą lokacji, wśród których znajdują się w szczególności znajdujące na terenie Central Parku zagajniki oraz różnorakie muzea. Gracz w większości przypadków dysponują dużą swobodą działania, mogąc zajmować się eksploracją parku (o własnych siłach lub z wykorzystaniem znalezionych środków transportu). Na badanym terenie napotyka się bohaterów niezależnych, służących pomocą w rozwiązaniu napotykanych problemów. W większości sytuacji trzeba jednak liczyć wyłącznie na siebie.

W odróżnieniu od poprzednich części, w Alone in the Dark na pierwszy plan wysuwają się elementy akcji. Mowa tu głównie o walce (zarówno na dystans, jak i w zwarciu) z hordami przerażających monstrów oraz o unikaniu pułapek i innych nieprzyjemnych niespodzianek. Rzecz jasna pojawiają się też zagadki logiczne, wymagające zazwyczaj wchodzenia w interakcje z wybranymi elementami otoczenia.

Warto zauważyć, że autorzy postanowili zorganizować zabawę w sposób, przypominający telewizyjny serial. Scenariusz podzielono zatem na osiem epizodów, a każdy epizod składa się z kilku etapów (zazwyczaj czterech-pięciu). Pomiędzy kolejnymi etapami wyświetlane są scenki przerywnikowe. W ramach ciekawostki warto dodać, że w momencie ładowania zapisanego uprzednio stanu gry prezentowana jest scenka, ukazująca skrót wszystkich wcześniejszych wydarzeń.

Całości dopełnia wysokiej jakości trójwymiarowa oprawa wizualna oraz system fizyczny, bazujący na technologii Havok trzeciej generacji. Szczególny nacisk położono na wygląd oraz animację zachowań głównych bohaterów opowieści, choć zadbano też między innymi o realistyczne oświetlenie otoczenia. W zależności od wykonywanych aktualnie akcji, wydarzenia obserwowane są z perspektywy pierwszej (używanie pistoletu, gaśnicy itp.) lub trzeciej osoby (walka z wykorzystaniem broni białej).