„Już to otwarcie przyznać się muszę, że mi się nieco markotno zrobiło, gdym tak poważnie i gruntownie o własnej przyszłości pomyślał."
„ Nosiłeś bracie, kości po obczyźnie – mówiłem sam do siebie – trzeci krzyżyk ci dobiega, a oprócz rzemiosła żołnierskiego nic nie umiesz i do niczego nie sposobny. Zaczynajże teraz, niebożę, od początku i przegryzaj się przez świat, jako mógł będziesz.” Frasowało mnie to bardzo i nieraz sen w nocy spędzało z powiek, ale czekałem jeszcze z ostateczną decyzją, aż siostrę wydadzą i w domu się uspokoi.”

(fragment)