ISBN: |
- |
Wymiar: |
110 x 145 mm |
Nr wydania: |
- |
Seria: |
- |
Ilość stron: |
48 |
Ocena: |
Dobry |
Waga: |
0,10 kg |
Indeks: |
0233/37/0050 |
Rok wydania: |
1930 |
Wydawca: |
Książnica Michalineum |
Autor: |
Łaciak Błażej (red.) |
Rodzaj okładki: |
Miękka |
Stan: |
Używana |
Opis książki
Dla użytku kapłanów i sług kościelnych.
Wielki Tydzień, ostatni w Wielkim Poście, poprzedzający najważniejsze święto chrześcijan - Zmartwychwstanie Pańskie, jest okresem wzmożonych umartwień, postów i praktyk religijnych. W kościołach uroczyście obchodzi się Misterium Męki Pańskiej. W Wielką środę następuje gaszenie świec, tzw. ciemna jutrznia. Kapłan uderzał w kazalnicę mszałem na znak chaosu jaki zapanował po pojmaniu Chrystusa. Młodzież wykorzystała ten obrzęd jako pretekst do zabawy. Polegała ona na wieczornym obchodzeniu wsi z drewnianymi kołatkami, hałasowaniu, aby wypędzić diabła, który mógł się jeszcze gdzieś ukryć. W Wielki Czwartek we wszystkich kościołach dzwony zamienia się na drewniane kołatki. Mimo narastającego nastroju żałoby i powagi, praktykowany był zwyczaj wieszania, palenia lub topienia kukły Judasza. W nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek na pamiątkę przejścia przez Chrystusa potoku Cedron, w Polsce południowej chodzono do stawów i rzek, aby obmyć się w wodzie. Wielki Piątek to w kościele dzień najgłębszej żałoby po zgonie Chrystusa. Wyrażają ją ogołocone z obrusów, kwiatów i świec ołtarze, puste i otwarte tabernakula, zasłonięte kirem wizerunki Zbawiciela. W Wielki Piątek w bocznych nawach kościołów odsłaniane są Groby Chrystusowe.
Uwagi:
Oprawa wytarta, poplamiona i zabrudzona. Naklejka na oprawie. Brzegi stron zakurzone i pożółkłe. Pieczątki pobiblioteczne wewnątrz.