Jest najpiękniejszym i najpowszechniejszym rodzajem z rodziny bromeliaceae występującym od Ameryki Środkowej po Amerykę Południową. Środowisko guzmanii, to tropikalne dżungle, gdzie występują w formie epifity lub też roślin naziemnych. Zależnie od gatunku, lejkokształtne rozety, których wysokość może osiągać nawet 80 cm. Liście gładkobrzegie, w zależności od gatunku o różnych odcieniach, kwiaty pojawiają się na szczycie łodygi. Nie wszystkie gatunki posiadają kwiaty np. guzmania musaica. Najbardziej popularne wśród tych roślin są ich mieszańce. Guzmania lingulata (guzmania języczkowata) tworząca gęste rozety długich lancetowatych lub równowąskich liści, wytwarzająca pęd kwiatowy, zakończony gwiaździstą, jaskrawoczerwoną rozetą otaczającą białe kwiaty. Guzmania lingulata var. Minor (guzmania języczkowata mniejsza) o małej rozecie miękkich, ciemnych liści z pędem kwiatowym z czerwonymi lub żółtymi przykwiatkami otaczającymi białe kwiaty. Jej wysokości, to zaledwie 20-30 cm. Guzmania monostachya (dawniej g. tricolor) inaczej guzmania szkarłatna, osiąga 40 cm wysokości i ma trójkolorowe kwiaty. Guzmania dissitiflora (guzmania luźnokwiatowa) o szablastych równowąskich liściach tworzących wąski lejek. Na szczycie pędu kwiatowego luźne grono rurkowatych kwiatów o barwie żółtej a dolna część okrywy kwiatu jaskrawoczerwona. Natomiast guzmania Wittmacka o wysokości 50-80 cm charakteryzuje się kolorowymi przykwitami na pędzie kwiatowym i prawie niewidocznym kwiatem właściwym.

Najlepszym miejscem dla tych roślin jest ciepłe i wilgotne okno kwiatowe, jednak G. lingulata i G. monostachya znoszą dobrze warunki pokojowe. Stanowisko najlepiej półcieniste i ciepłe przez cały rok. Temperatura otoczenia jak i samego podłoża powinna wynosić, co najmniej 18ºC. Guzmania, jako roślina tropikalna, wymaga stałej wilgotności, dlatego niezbędne jest utrzymanie stale wilgotnego podłoża. Podlewając, napełniamy wodą również rozetę. Mimo, że roślina lubi wilgoć, jednak nie można dopuścić do nadmiaru wody. Guzmania lubi podwyższoną wilgoć powietrza, więc należy często ją zraszać. Oczywiście wykorzystujemy wyłącznie miękką i letnią wodę. Najlepsze podłoże, to grubowłóknisty substrat próchnicy (pH 5-5,5). Nawożenie umiarkowane, przesadzanie, co roku. Najprostszym sposobem na rozmnażanie jest odejmowanie młodych odrostów bocznych, niektóre guzmanie można rozmnażać również z nasion, ale nie jest to łatwe, dlatego rozmnażanie przez odrosty jest najbardziej rozpowszechnione.

Guzmania, nie jest zbyt narażona na występowanie chorób i szkodników a problemy z jej uprawą wiążą się przede wszystkim z błędami człowieka.