PRZEMYSŁ DRZEWNY BIBLIOTEKA RACJONALIZATORA 5 1957

25-04-2014, 19:26
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 4079259251

Miejscowość Kraków

Koniec: 25-04-2014 19:20:00

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 1957

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -

DARMOWA WYSYŁKA na terenie Polski niezależnie od ilości i wagi (przesyłka listem poleconym priorytetowym, ew. paczką priorytetową, jeśli łączna waga przekroczy 2kg), w przypadku wysyłki zagranicznej cena według cennika poczty polskiej.

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

BIBLIOTEKA RACJONALIZATORA - ZESZYT 5
PRZBMYSŁ DRZEWNY

WYKORZYSTAJ ICH DOŚWIADCZENIE
I
BIURO WYDAWNICTW CENTRALNEGO ZWIĄZKU SPÓŁDZIELCZOŚCI PRACY
WARSZAWA 1957
Opracowali: uiż Marian Leśtiiak i Kazimierz Olszyna
Redaktor: Janina Skrzetuska Redaktor techniczny: T. Madrzejewski

WSTĘP

Na temat racjonalizatorstwa i nowatorstwa posiadamy niezbyt bogatą literaturą, co stanowi poważną przeszkodę w zapoznaniu szerokich rzesn pracowników z nowymi metodami produkcji. Wiele pomysłów racjonalizatorskich może być przyswojonych i zastosowanych tylko w drodze systematycznego śledzenia literatury fachowej, zaś na tym odcinku posiadamy dotychczas poważne luki, zwłaszcza w dziedzinie dotyczącej zakładów przemysłu drobnego i spółdzielczego, które posiadają odrębną specyfikę, a w dziedzinie postępu technicznego wymagają specjalnego potraktowania. Ta specyfika zakładów przemysłu terenowego i spółdzielczego w znacznym stopniu utrudnia osiągnięcie wyższego poziomu organizacji i techniki, a co za tym idzie — wykonania zadań wynikających z planów gospodarczych. Stąd przed personelem techniczrtym tych zakładów staje zadanie opracowania takich metod i środków, które zagwarantowałyby osiągnięcie w jak najszerszym zakresie postępu technicznego oraz podniesienie na wyższy poziom akcji racjonalizatorstwa i nowatorstwa.
Wypełniając wspomnianą lukę w literaturze fachowej praca niniejsza ma na celu wskazanie drogi zmierzającej do polepszenia pracy w zakładach drzewnych przemysłu zdecentralizowanego, podniesienia organizacji produkcji na wyższy poziom i osiągnięcia wzrostu wydajności pracy. Nadto daje ona personelowi inżynieryjno-technicznemu możność zapoznania się z osiągnięciami innych zakładów danej branży i ewentualnego przeniesienia tych ^osiągnięć na teren własnego zakładu.
W ostatnich latach wynalazczość pracownicza w drobnym przemyśle państwowym i spółdzielczym przekształciła się z ruchu żywiołowego w ruch zorganizowany. Na tym etapie jednym z najważniejszych czynników rozwoju wynalazczości jest harmonijna współpraca racjonalizatora z technikiem i inżynierem w zakładzie pracy. Można zanotować liczne wypadki, gdy robotnik — dzięki doświadczeniu i znajomości procesu produkcyjnego — występuje w roli inicjatora zmian i usprawnień zmierzających do polepszenia, potanienia i przyspieszenia procesu produkcyjnego, do poszerzenia wąskich przekrojów w produkcji, uruchomienia rezerw produkcyjnych, skrócenia cyklu produkcyjnego itp.
Istnieją jednak sprawy, które na tym jasnym tle odbijają się negatywnie. Bez przesady stwierdzić można, że w wielu zakładach kierownictwo traktuje wynalazczość pracowniczą jako coś nakazanego i zajmuje się tym problemem w sposób ściśle formalny. Niektórzy kierownicy zakładów tak bardzo są zaabsorbowani zadaniami wynikającymi z planów produkcyjnych, że zagadnienia wynalazczości pracowniczej schodzą u nich na dalszy plan, mimo że właśnie dzięki niej mogliby uzyskać poważne przyspieszenie wykonania planu, podniesienie na wyższy poaiom jakości produkcji oraz znaczne zmniejszenie kosztów wytwarzania, Zdarza się również często, że kierownictwo techniczne zakładu nie zna podstawowych ustaw i zarządzeń
regulujących zagadnienie racjonalizacji, nie mówiąc już o takich, sprawcach, tjaifc patenty, npzory użytkowe czy licencje. Wielu kierowników nie rozumie, że istnieje potrzeba .patentowania wynalazków, twierdząc, żer to państwie o ustroju socjalistycznym, patentowanie nie ma sensu, gdyż i tak, wszystko jest własnością państwa. Zapominają oni, że nasza racja stanu wymaga patentowania i chronienia w ten sposób dorobku naszej myśli technicznej.
Mówiąc o niedociągnięciach w ruchu racjonalizatorskim należy wspomnieć o klubach techniki i racjonalizacji. Liczne są wypadki, 'ze kluby te nie spełniają swoich zadań. Przyczyną małej aktywności klubów bywa często słabe powiązanie naszej inteligencji technicznej z racjonalizatorami. Chociaż stan ten z każdym dniem zmienia sie na lepsze, trzeba jednak- stwierdzić, że często jeszcze nasi inżynierowie i technicy nie włączają się w nurt pracy na terenie klubów, gdzie powinni odgrywać rolę przewodników dla
racjonalizatorów.
Narzuca się pytanie — co stanowi główny cel pomocy inżynierów? i techników dla racjonalizatorów? Głównym, celem jest przede wszystkim bezpośrednia pomoc przy opracowywaniu [pomysłu czy xtlepszenia oraz kierowanie twórczej myśli racjonalizatora na rozwiązywanie konkretnych, istotnie ważnych dla produkcji zagadnień mających na celu:
a) jak najlepsze wykorzystanie posiadanych maszyn i urządzeń,
b) ekonomiczne operowanie surowcem i materiałami,
c) ulepszenie procesów technologicznych produkcji,
d) stworzenie nowych!, bardziej wydajnych urządzeń, narządzi
i maszyn.
Współpraca pracownika technicznego z racjonalizator2-rn powinna polegać na bezpośredniej pomocy udzielanej mu w czasie tworzenia i opracowywania projektu; pomoc ta niejednokrotnie decyduje o zaniechaniu drogi niewłaściwej i o wyborze drogi odpowiedniej, opartej na przesłankach naukowych; zaoszczędza to racjonalizatorowi -wiele cennego czasu, yj pzęsto i rozczarowań. !
Jedną z najważniejszych przesłanek warunkujących podniesienie poziomu ruchu racjonalizatorskiego i jego powiązanie z aktualnymi potrzebami produkcji jest bezwarunkowa konieczność opracowywania szczegółowej tematyki racjonalizatorskiej w poszczególnych zakładach produkcyjnych. Jest to najlepsey sposób kierowania ruchem racjonalizatorskim i odciągnięcia indywidualnych racjonalizatorów od tematów bądź mało aktualnych, bądź nierealnych. .
Poważnym zagadnieniem dla racjonalizatora jest sprawą eksperymentowania, bez którego niejednokrotnie pomysł wogóle nie może być skonkretyzowany. Często w czasie eksperymentowania nad własnym pomysłem rodzą się w umyśle racjonalizatora nowe rozwiązania, które niejednokrotnie nie pokrywają się z pomysłem pierwotnym. Metoda ta, dotychczas nie doceniana w zakładach przemysłu zdecentralizowanego, powinna nabrać v dużo większego znaczenia niż to się dzieje obecnie, gdy zakłady pracy i—
feądź z braku zrozumienia, bądź z powodu "małostkowo pojmowanej oszczędności — utrudniają, a nawet uniemożliwiają przeprowadzanie eksperymentów racjonalizatorskich. Ten pożałowania godny stosunek do racjonalizatorów powinien jak najprędzej ulec zmianie.
Racjonalizacja — wiążąc się ściśle z mechanizacją pracy — włącza ro-botnika-racjonaUzatora do przebudowy terenowego i spółdzielczego prze-TYi/ysłu w sensie jego un&wocześnienia. Mamy bowiem na tym odcinku po-
ważne zaległości i powinniśmy jak najprędzej zlikwidować przestarzałe, bodące pozostałością czasów kapitalistycznych, metody i formy produkcjt. Podstawowym/ zadaniem jest wprowadzenie we wszystkich zakładach przemysłowych nowych metod organizacji produkcji. To zadanie może być spełnione li tylko w oparciu o postęp techniczny oraz o wszechstronny rozwóą racjonalizatorstwa i nowatorstwa. Tylko powszechne uświadomienie sobie konieczności przezwyciężenia przestarzałych tradycji rzemieślniczych oraz twórczy stosunek do zadań [produkcyjnych, wyrażający się w uaktywnieniu zawodowym, i politycznym załóg robotniczych, umożliwi zdecentralizowanemu przemysłowi wykonywanie planowych zadań.
Nasz przemysł drzewny — spółdzielcztj i terenowy — produkuje dotychczas za mało, ża drogo i zbyt prymitywnie. W okresie planu 5-letniega musi on wyprodukować więcej, lepiej i taniej. Dla wzrostu wydajności pracy i obniżki kosztów tułasnych szczególne znaczenie mieć będzie mechanizacja produkcji i transportu oraz unowocześnienie procesów technologicznych.
Zadania, jakie stoją ru najbliższej przyszłości przed personelem tech--nicznym w dziedzinie racjonalizatorstwa w przemyśle drzewnym można, sprecyzować jak, następuje:
1) uintensywnić współpracę z robotnikami w klubach racjonalizatorów,
2) w zakładaich, gdzie dotychczas nie ma klubów racjonalizatorskich spowodować ich powstanie,
3) przyspieszyć upowszechnienie już dokonanych usprawnień pracowniczych,
4) pogłębić tematykę prac racjonalizatorskich.
Tematyka ta powinna uwzględniać usprawnienia udoskonalające strukturę produkcyjno-techniczną zakładów, jak również rozwiązywać dla całości przemysłu, drzewnego takie zagadnienia, jak: racjonalne wyzyskanie drewna i materiałów pomocniczych, wprowadzenie nowych półfabrykatów, mechanizację transportu, nowe metody technologiczne itp.
Wynalazki pracownicze, udoskonalenia techniczne i usprawnienia dokonywane w naszych zakładach pozwalają na zaoszczędzenie setek tysięcy roboczogodzin, upraszczają i automatyzują wiele procesów /technologicznych i niejednokrotnie zmieniają ongiś uciążliwą pracę tak dalece, że robotnik staje dziś do niej z uczuciem pełnego zadowolenia.
Praktycznym spraxodzianem troski o rozwój i poziom uprzemysłowienia naszego kraju jest pomoc i opieka, jaka otacza sie u nas wynalazczość pracowniczą. Bez przesady można powiedzieć, że Państwo uczyniło wszystko, aby stworzyć optymalne warunki dla wynalazczości pracowniczej. Liczne akty prawne uregulowały zagadnienie wynalazczości pracowniczej w sposób jasny i prosty. Najnowsze przepisy mają na celu usprawnienie i przyspieszenie wypłacania twórcom pomysłów należnego im wynagrodzenia. Centralna Rada Związków Zawodowych powołała do życia kluby techniki i racjonalizacji, a zarządzenia Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego stworzyły podstawy prawne do udzielenia tym klubom przez zakłady pracy najszerzej pojętej pomocy. Istnieją więc wszelkie przesłanki, ażeby -akcja racjonalizatorstwa i nowatorstwa mogła być rychło i wydatnie uma-sowiona i tym samym wypełniła te zadania gospodarcze, które Rząd Polski Ludowej przed nią postawił.
Na to jednak, ażeby akcja ta data pozytywne rezultaty, trzeba osiągnąć w pełni masowość ruchu wynalazczości, trzeba, ażeby robotnicy wraz z ca-Jym personelem inżynieryjno-technicznym uznali ruch racjonalizatorstwa i nowatorstwa za swój ruch, za swoją akcją bezpośrednią.
W planie 5-letnim nakreśliliśmy sobie osiągnięcie wysokiego poziomu technicznego. Ażeby to zadanie zrealizować, należy wprowadzić do zakładów pracy twórczą atmosferę budownictwa socjalistycznego, należy pobudzić załogi do podniesienia ruchu racjonalizatorskiego na wyższy poziom oraz do wprowadzania w swoim zakładzie wynalazków i usprawnień już doko-7%anych w innych zakładach pracy.

SPIS TREŚCI:

Wstęp.............. 3
III. USPRAWNIENIA DOTYCZĄCE ORGANIZACJI PRACY . 7
1. Ogólne wytyczne dla usprawnienia organizacji pracy . . 7
2. Potokowy system produkcji....... 10
3. Zasady planowania wewnątrzzakładowego .... 16 -. 4. Sporządzanie dokumentacji....... 17
5. Racjonalna organizacja stanowisk pracy .... 19
6. Urządzenia transportu wewnątrzzakładowego . . .24
II. USPRAWNIENIA DOTYCZĄCE PRODUKCJI STOŁÓW
OKRĄGŁYCH...........28
1. Urządzenie do wycinania elementów oskrzyń stołów . . 28
2. Usprawnienie przy wycinaniu elementów oskrzyń (ramia-
ków) stołów okrągłych........3t
3. Sklejanka wiatrakowa do klejenia oskrzyń stołów okrągłych systemem ciągłym........34
4. Urządzenie do klejenia oskrzyń stołów okrągłych z jednoczesnym obłogowaniem........37
5. Prasa da klejenia oskrzyń stołów okrągłych z odpadów . 40
6. Urządzenie do obróbki powierzchni wewnętrznej oskrzyń stołów okrągłych..........44
7. Urządzenie do obróbki powierzchni zewnętrznej oskrzyń stołów okrągłych........ 47
8. Urządzenie do równania powierzchni wewnętrznej oskrzyń stołów okrągłych na pile taśmowej . . . . 50
9. Urządzenie do równania powierzchni zewnętrznej oskrzyń stołów okrągłych za pomocą wyrówniarki . . . . 51
10. Urządzenie do jednoczesnego obłogowania i okleinowania oskrzyń stołów okrągłych........53
11. Urządzenie do jednoczesnego obcinania wystającej okleiny i obłogi oraz równania oskrzyni stołu okrągłego na strugarce wyrówniarce.........57
12. Urządzenie do wycinania czopów na nogi w oskrzyniach 58
13. Urządzenie do wycinania na pile taśmowej półpłyt stołów okrągłych rozsuwanych..... -. 61
14. Urządzenie do obcinania wystającej okleiny przy płytach stołów okrągłych.........62
15. Urządzenie do obróbki krawędzi płyt stołów okrągłych . 65
16. Szlifierka taśmowa do czyszczenia krawędzi płyt stołów okrągłych rozsuwanych........68
17. Urządzenie do okleinowania krawędzi płyty stołu . . 70
18. Urządzenie do obcinania wystającej okleiny w nogach stołów na strugarce-wyrówniarce.......72
19. Urządzenie do wycinania wczepów (czopin) w nogach stołu okrągłego.........."73
20. Wózek podnośny do transportu gotowych stołów okrągłych 76
III. USPRAWNIENIA DOTYCZĄCE PRODUKCJI SZAF
1. Przyrząd do pasowania okleiny (fornieru) . . . . 78
2. Stół "pneumatyczny do składania okleiny .... 79
3. Półki do szaf z odpadów........ 81
4. Przyrząd do mechanicznego wyrównywania powierzchni przedmiotów drewnianych....... 84
5. Urządzenie do ząbkowania (canowania) płyt pod okleinę
przy produkcji mebli okleinowanych (fornierowanych) . 86
6. Urządzenie do wykonywania wczepów.....87
7. Frezarka dwuwrzecionowa do obróbki krawędzi płyt do
szaf ............89
8. Przyrząd do fornierowania wieńców szaf, szafek nocnych
i toaletek........... 91
9 Urządzenie do fornierowania krawędzi wieńców szaf . . 92
10. Przyrząd do fornierowania lezyn i elementów profilowych 94
11. Prasa do okleinowania elementów zaokrąglonych . . 96
12. Urządzenie do obcinania wystającej okleiny na pile tarczowej ............ 9,^
13. Sklejanie odpadów sklejki na plecy do szaf .... 101
14. Przyrząd do czyszczenia powierzchni owalnych na szlifierce taśmowej.......... 103
15. Pierścienie oporowe na szlifierce taśmowej zapobiegające przeszlifowaniu okleiny (fornieru)..... 104
16. Urządzenie w kabinie natryskowej do gromadzenia rozpylonego nitrolakieru........ 106
17. Przyrząd do podtrzymywania boków szaf przy montażu . 107
18. Odbijacz do wiertarki ręcznej . . . . -. - 108
19. Przyrząd do wiercenia gniazd do zamków meblowych" . 110
20. Urządzenie do wycinania krążków i otworów w drewnie, sklejce i masach plastycznych...... 112

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.