W melancholijnej atmosferze nadmorskiej miejscowości w Argentynie odbywa się kongres tłumaczy. Główny bohater-narrator odnajduje na nim starych znajomych po fachu. Powracają wspomnienia z młodości. Spotyka niejakiego Valnera - nieco zbzikowanego pasjonata wiedzy ezoterycznej starego przyjaciela-rywala - Nauma, który bada dawne języki hermetyczne a także doktora Blanesa i jego pacjenta Miguela, który cierpi na specyficzny uraz mózgu nakazujący mu tłumaczyć absolutnie wszystko co słyszy, nieważne czy zna język, czy nie. De Santis pozwala nam śledzić dokładnie przebieg sympozjum naukowego. Kolejni referenci poruszają tu fascynujące nie tylko lingwistów kwestie związane z językami, przekładami i ludzką umysłowością. I kiedy zaczynamy przyzwyczajać się do akademickiej konwencji i pełnych erudycji dyskusji, nagle ma miejsce zbrodnia. Okultysta Valner zostaje znaleziony martwy, z dziwną starą monetą włożoną pod język. Zostaje wszczęte dochodzenie, a głównymi podejrzanymi są oczywiście uczestnicy zjazdu.