Książka ta jest reportażem mówiącym o pełnych napięć latach, miesiącach i dniach przed wybuchem powstania styczniowego. Miejscem akcji jest Warszawa, choć do problemów o największej politycznej ostrości, które zaogniały sytuację, należała kwestia ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, jej granic sprzed rozbiorów. Autorka ukazuje ewolucję postaw w społeczeństwie polskim od czasów paskiewiczowskich po rok 1863, znaczenie sprawy wolności i niepodległości dla coraz szerszych kręgów społeczeństwa oraz wpływ, jaki na ludzkie postawy i rozwój wydarzeń miała przemoc, niezależnie od tego czy była ona wynikiem polityki zaborcy wobec społeczeństwa polskiego, czy też inicjatywą radykalnych działaczy niepodległościowych bądź autonomicznych, polskich władz Królestwa Polskiego. Publikacja, w jej pierwszej wersji, miała dwa wydania: w roku 1988 (Instytut Wydawniczy Pax) i w roku 1997 (PWN), w obu nosiła tytuł Przed tą nocą. Zanim książka ta powstała, pod takim właśnie tytułem nadane zostało w Polskim Radio nagrodzone słuchowisko dokumentalne autorki. Książka spotkała się z dużym zainteresowaniem i doczekała się licznych recenzji. Autorka podjęła i świetnie zrealizowała temat ważny, a zarazem bardzo interesujący, zarówno dla specjalistów, jak i przede wszystkim wszelkich miłośników historii, niekoniecznie dziejów XIX wieku (...) Jest to z pewnością jeden z najlepszych przykładów rzetelnej a zarazem interesującej i dobrej pod względem literackim eseistyki. prof. dr hab. Jerzy Skowronek (z recenzji wydawniczej dla Instytutu Wydawniczego Pax) Barbara Petrozolin-Skowrońska, historyk, autorka artykułów, scenariuszy słuchowisk i książek. Po studiach doktoranckich w Instytucie Historycznym UW (1[zasłonięte]962-19) przez ponad trzydzieści lat redaktor encyklopedii w PWN (prowadziła m.in. dział historii Polski XIX wieku w encyklopediach uniwersalnych, współpracując z prof. Stefanem Kieniewiczem); równolegle (do 1981 roku) współpracowała z Polskim Radiem (inicjatorka cyklu "Radiowe Portrety Polaków") i czasopismami (m.in. "Kulturą", "Literaturą", "Mówią wieki"). Ważnym nurtem w jej twórczości stała się popularyzacja historii, szczególnie historii polskiej inteligencji. Od końca lat 70. związana z Pracownią Dziejów Inteligencji w Instytucie Historii PAN. W latach 1[zasłonięte]990-19 redaktor naczelna Encyklopedii PWN (wydała m.in. Encyklopedię Warszawy 1994 i Nową encyklopedię powszechną, t. 1-6, 1[zasłonięte]995-19). Po 1998 aktywna m.in. w Towarzystwie Przyjaciół Warszawy, w latach 2[zasłonięte]000-20 zorganizowała kilkadziesiąt imprez słowno-muzycznych popularyzujących historię i kulturę Warszawy (cykl "Powiślańskie Wieczory na Zamku Ostrogskich"). Od 2008 roku przewodniczy Komisji Historycznej TPW. Jest autorką książek eseistyczno-historycznych, m.in. Król Tatr z Mokotowskiej 8. Portret doktora Tytusa Chałubińskiego (Iskry 2005).