Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

PRUSKI KAWALERYJSKI PAŁASZ OFICERSKI 1733r

27-04-2015, 16:29
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 899 zł     
Użytkownik Globalarts_
numer aukcji: 5034231534
Miejscowość Zaniemyśl
Wyświetleń: 85   
Koniec: 27-04-2015 16:29:10
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

PRUSKI KAWALERYJSKI PAŁASZ OFICERSKI 1733r.


WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.


WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.


UWAGA - PRODUKT JEST WYKONYWANY NA SPECJALNE ZAMÓWIENIE W HISZPAŃSKIM ZAKŁADZIE PŁATNERSKIM (TEN WYJĄTKOWY PRODUKT JEST WYTWORZONY CAŁKOWICIE RĘCZNIE Z WYSOKOWĘGLOWEJ STALI TOLEDAŃSKIEJ, KTÓRA CENIONA JEST ZA BARDZO DOBRĄ JAKOŚĆ).



Prezentowany model jest wierną repliką ściśle nawiązującą do oryginału. Pałasz nie jest naostrzony ani przystosowany do ostrzenia (nie nadaje się do fechtunku). Ostrze (głownia) wykonane jest ze stali toledańskiej polerowanej. Polerowanie jest wykonywane do uzyskania jednolitej, matowej, gładkiej struktury. Zalecamy aby co jakiś czas głownia była konserwowana bardzo cienką warstwą oliwki lub innego natłuszczającego środka (pomoże to w utrzymaniu wysokiej jakości produktu).



Producent: HISZPAŃSKI ZAKŁAD PŁATNERSKI


Materiał:


głownia: wysokowęglowa stal toledańska, skóra, mosiądz


BOGATY GRAWER NA RĘKOJEŚCI


DŁUGOŚĆ: 104 cm



WAGA: 1,6 kg



Królestwo Prus (niem. Königreich Preußen) oficjalny tytuł państwa prusko-brandenburskiego po roku 1701, wraz z pozostałymi domenami dynastii Hohenzollernów w latach 1[zasłonięte]701-19, od 1871 wchodzące w skład Cesarstwa Niemieckiego. Terytorium Królestwa Prus obejmowało dwie trzecie całego obszaru Cesarstwa Niemieckiego.



Od 1618 Marchia Brandenburska i Księstwo Pruskie były w unii personalnej jako Brandenburgia-Prusy.


Królestwo powstało w momencie koronacji elektora brandenburskiego Fryderyka III w 1701 z dotychczasowego państwa Brandenburgia-Prusy. Koronacja miała miejsce w Królewcu, który był tradycyjną stolicą dotychczasowego Księstwa Pruskiego, ale centrum państwa Hohenzollernów jako całości pozostał Berlin. Jedną z pierwszych osób, które złożyły Fryderykowi gratulacje, był ówczesny król polski i książę saski August II Mocny. Wtedy jednak owego tytułu nie uznał Sejm Rzeczpospolitej, co z punktu prawnego było równoznaczne z nieuznawaniem go przez państwo polskie, wobec czego August II mógł je składać wyłącznie jako elektor Saksonii. Tytuł ów uznała jednak większość innych liczących się na arenie politycznej państw Europy: Austria, Szwecja, Rosja, Wielka Brytania, Holandia, Dania. W 1713, po wojnie o sukcesję hiszpańską, godność królewską władców Prus i Brandenburgii uznały również Francja i Hiszpania (w wojnie tej Francja i Prusy walczył po przeciwnych stronach). Osłabiona Rzeczpospolita uznała ten tytuł dopiero na sejmie konwokacyjnym w 1764, wskutek rosyjskich nacisków i pruskiego przekupstwa, zaś Stolica Apostolska w 1787. Cesarz rzymsko-niemiecki, Leopold I Habsburg, formalny zwierzchnik elektora Fryderyka na terenie Rzeszy Niemieckiej, wyraził zgodę na koronację w zamian za poparcie Brandenburgii-Prus dla sprawy sukcesji Habsburgów austriackich w Hiszpanii. Protesty ze strony zakonu krzyżackiego zostały zbite przez pruskiego prawnika, P. Ludeviga, który wywiódł absolutny brak jakichkolwiek praw zakonu do tych ziem m.in. poprzez traktaty welawsko-bydgoskie, uzasadniając pełną suwerenność domu Hohenzollernów na tym terytorium.


Książę-elektor Fryderyk III ogłosił się 18 stycznia 1701 w Królewcu królem w Prusach (niem. König in Preussen, w domyśle Książęcych, w których suwerenami byli od 1657), gdyż tytuł króla Prus był należny od 1466 władcom Polski oraz przyjął imię Fryderyk I. Wiązało się to także z chęcią uniknięcia konfliktu z Rzeczpospolitą, bowiem nazwa "Prusy" obejmowała również Pomorze Gdańskie. Władca pruski nie mógł koronować się w Brandenburgii, należącej formalnie do Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, a co za tym idzie będącej częścią Królestwa Niemieckiego i podlegającej zwierzchnictwu cesarskiemu.


Fryderyk II Wielki w 1772, czyli po I rozbiorze Polski, w wyniku którego uzyskał Prusy Królewskie, przyjął już tytuł króla Prus (niem. König von Preussen), choć używał go już wcześniej, podobnie jak tytułu Rex Borussorum czyli Król Prusaków.




Po wojnach śląskich Prusy powiększyły się o zdobyty na Habsburgach Śląsk, a wyniku rozbiorów Rzeczpospolitej zagarnęły najpierw Prusy Królewskie, a potem także Wielkopolskę, Kujawy i północne Mazowsze wraz z Warszawą.


W XVIII i XIX wieku Prusy stawały się najsilniejszym państwem Rzeszy, rywalizując otwarcie z Habsburgami, zgodnie z doktryną polityczną ukutą przez Fryderyka Wielkiego. Uczestnicząc w wojnie o sukcesję austriacką Fryderyk odebrał Austrii bogaty Śląsk. Dzięki poparciu cesarza rosyjskiego Piotra III udaremnił plan rozbioru Prus podczas wojny siedmioletniej, a następnie aktywnie sprzeciwiał się próbom wzmocnienia władzy centralnej (cesarskiej) i pozycji Austrii w Rzeszy. Rozbiory Polski w II połowie XVIII wieku przyniosły Prusom znaczne nabytki terytorialne i wzrost siły politycznej i militarnej. Po krótkotrwałym kryzysie w czasie wojen napoleońskich Prusy odzyskały siłę i zajęły pozycję mocarstwową w Europie. Na kongresie wiedeńskim otrzymały bogate i uprzemysłowione regiony Nadrenii i Westfalii oraz część ziem Królestwa Saksonii (była to rekompensata za utratę części ziem polskich na rzecz Rosji). Po pokonaniu Austrii w (1866) i zwycięstwie nad Francją w 1871, kierowane przez Ottona von Bismarcka, Prusy doprowadziły do zjednoczenia Niemiec (bez udziału Austrii) i powstania Cesarstwa Niemieckiego. Proklamowano je w sali lustrzanej pałacu w Wersalu 18 stycznia 1871. Jednocześnie do Prus anektowano sprzyjające Austrii Królestwo Hanoweru, Księstwo Szlezwiku, Księstwo Holsztynu, Księstwo Nassau, Elektorat Hesji i Wolne Miasto Frankfurt, a zaniechano aneksji Królestwa Saksonii (część Cesarstwa) i Czech (pozostało w Austrii). Od chwili zjednoczenia Cesarstwo Niemieckie było państwem związkowym, a król pruski pełnił każdorazowo funkcję cesarza niemieckiego.


Klęska militarna Cesarstwa w I wojnie światowej na jesieni 1918 doprowadziła do upadku monarchii w obliczu rewolucji Wilhelm II uciekł do Holandii i ogłoszono jego abdykację, a zebrane 6 lutego 1919 ogólnoniemieckie Zgromadzenie Narodowe ogłosiło powstanie republiki Weimarskiej. Prusy stały się krajem związkowym o ustroju republikańskim i demokratycznym, "Freistaat Preußen"1.



1-Królestwo Prus [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]011-09 15:32Z [dostęp: 2[zasłonięte]011-09 15:28Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kr%C3%B3lestwo_Prus&oldid=27[zasłonięte]048

/