PROPAGANDOWA o MORDERSTWIE Ministra Pierackiego

18-05-2012, 9:58
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 20 zł

Użytkownik kolekcjoner-z-kr

numer aukcji: 2338963270

Miejscowość Kraków

Koniec: 18-05-2012 10:13:16

"Śp. Bronisław Pieracki" tekst obligatoryjnej pogadanki szkolnej, wydany z polecania Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wacława Jędrzejewicza , Warszawa dn. 30 czerwca 1934 roku. Druk J. Żydaczewskiego we Lwowie. Stron 14 zawierających barwną biografię zamordowanego skrytobójczo Ministra Spraw Wewnętrznych śp. Bronisława Pierackiego. Stan dobry jak na zdjęciach. Format 14 x 19 cm

Bronisław Wilhelm Pieracki (ur. 28 maja 1895 w Gorlicach, zm. 15 czerwca 1934 w Warszawie) – polski polityk, legionista, polityk, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, wicepremier, minister spraw wewnętrznych, poseł na Sejm II kadencji w II RP, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego po Przewrocie Majowym, zaliczany do najbardziej czołowych działaczy tzw. grupy pułkowników.
Od 1929 zajmował różne stanowiska rządowe. Od kwietnia 1929 roku wiceminister spraw wewnętrznych w rządach Kazimierza Świtalskiego, V rządzie Kazimierza Bartla, I rządzie Walerego Sławka i II rządzie Józefa Piłsudskiego. Odpowiedzialny za realizację tzw. pacyfikacji Małopolski Wschodniej. Od grudnia 1930 do czerwca 1931 minister bez teki w randze wicepremiera w rządzie Walerego Sławka oraz Aleksandra Prystora. W latach 1931–1934 minister spraw wewnętrznych w rządach Aleksandra Prystora, Janusza Jędrzejewicza i Leona Kozłowskiego. Jako szef resortu był zwolennikiem zwalczania sił antypaństwowych, szczególnie komunistów. Opowiadał się także za porozumieniem z umiarkowanymi grupami ukraińskimi, z pominięciem kierownictw radykalnych, nacjonalistycznych organizacji. Powołał m.in. Komitet ds. Narodowościowych (w 1934). Postrzelony 15 czerwca 1934 przed restauracją przy ul. Foksal, przez członka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów Hryhorija Maciejkę, zmarł tego samego dnia.
16 czerwca 1934 Prezydent RP, Ignacy Mościcki awansował go z dniem 15 czerwca 1934 na stopnień generała brygady. 21 czerwca pochowany na cmentarzu w Nowym Sączu. Pośmiertnie został kawalerem Orderu Orła Białego .

Trzy dni po zabójstwie Pierackiego ukazało się Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 czerwca 1934 r. w sprawie osób zagrażających bezpieczeństwu, spokojowi i porządkowi publicznemu. Na jego mocy utworzono obóz w Berezie Kartuskiej, a sam dokument umożliwiał zamykanie tam osób, których działalność lub postępowanie daje podstawy do przypuszczenia, że grozi z ich strony naruszenie bezpieczeństwa, spokoju lub porządku publicznego. Władze sanacyjne mogły więc więzić swych przeciwników politycznych bez potrzeby przeprowadzania jakiegokolwiek postępowania sądowego. Do Berezy trafiali przede wszystkim członkowie ONR, nacjonaliści ukraińscy oraz komuniści.

kliknij, aby powiększyćZdjęcia przedmiotu