Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Spektakl Sceny Faktu opowiada historię pewnego prezentu. Specyficznego. Z okazji Barbórki 1977 roku, aby uczcić górnicze święto i przy okazji ożywić w narodzie ideę socjalistycznego współzawodnictwa pracy, towarzysze z bliskiego otoczenia Edwarda Gierka planują zrobić mu niespodziankę. Głowili się i doszli do wniosku, że najlepiej będzie zrobić coś, co ewidentnie będzie kojarzyło się społeczeństwu z Gierkiem i budowało jego jedynie słuszny, czyli wspaniały wizerunek, ale przedstawiało go symbolicznie, a nie wprost. Wybór pada na polskiego stachanowca Wincentego Pstrowskiego, bo jak twierdzą towarzysze, życiorysy, wzajemna przyjaźń i ideowa postawa obu aż proszą się o takie zestawienie. Oprócz odsłonięcia pomnika legendarnego przodownika pracy, postanowili w wielkiej tajemnicy, przy użyciu wszelkich dostępnych środków, w zaledwie trzy miesiące nakręcić film fabularny o Pstrowskim. Nie przewidzieli tylko jednego... Gierek , kiedy dowiedział się o niespodziance wpadł we wściekłość. Emisję filmu odwołano, odsłonięcie pomnika przesunięto. I... "pewnie się nigdy nie dowiemy co tam między nimi zaszło i co to było tak ważnego, że w trzydzieści lat potem towarzysz Edward Gierek, przywódca narodu polskiego nie powstrzymał się przed tak małostkowym gestem - jak pod koniec spektaklu ujął to jeden z bohaterów.