Celem prezentowanej rozprawy jest przedstawienie mechanizmu zmian prawa sądowego wywodzącego się z Drugiej Rzeczypospolitej, a formalnie obowiązującego w początkach Polski Ludowej, ze wskazaniem na zmiany niebędące wynikiem formalnych nowelizacji, oraz próba ustalenia zasięgu tych zmian i ich wpływu na treści prawa sądowego ustanowionego w okresie międzywojennym.

Ze względu na szerokie pole badawcze dotyczące zmian porządku prawnego, zarówno w prawie karnym, jak i w prawie cywilnym, Autorka koncentruje uwagę na obowiązujących w sądownictwie Polski powojennej głównych aktach prawnych wywodzących się z okresu Drugiej Rzeczypospolitej. Ważnym wątkiem tematycznym pracy jest poparte licznymi przykładami z orzecznictwa sądowego wskazanie wyjątkowej skali zjawiska instrumentalizacji prawa w pierwszej dekadzie Polski Ludowej.