| .
.
PRAWO EMERYTALNE
.
TEKSTY USTAW I ROZPORZĄDZEŃ. ORZECZNICTWO NAJWYŻSZEGO TRYBUNAŁU ADMIN. OKÓLNIKI MINISTERSTWA SKARBU
,
.
OPRAC. LENTZ & RADŁOWSKI
.
.
.
.
OPIS
k
***********************************************************
DANE SZCZEGÓŁOWE
***********************************************************
.
.
.
Rok wydania: 1935
.
.
Oprawa: miękka broszurowa
.
.
Stan książki: luźne strony, niekompletny rozdział Przepisy przejściowe, brak rozdziału Postanowienia końcowe, Ustaw oraz rozporządzeń Prezydenta Rzeczpospolitej
.
.
Ilość stron: 176
.
PONIŻEJ RZUT OKA NA WSTĘP (POGLĄDOWO)
Jeżeli zaś chodzi o kwestję zaliczalności do wysługi emerytalnej okresom służ-
by w państwach zaborczych, zasadnicze znaczenie posiadają przepisy, wydane przez władze tych państw, odrębne dla każdej z byłych dzielnic i po¬szczególnych rodzajów służb. Pozatem ustawa z 11 grudnia 1923 r. pozostaje w ścisłym związku z ca¬łym szeregiem przepisów, normujących kwestje pragmatyczne, uposażeniowe, odpowiedzialność służbową i t. d.
Wielość i różnorodność norm prawnych, doty¬czących zagadnień emerytalnych, wywołuje po¬trzebę ustawicznego ich odszukiwania, zestawiania, porównymania i ustalania wzajemnego ich sto¬sunku.
Do wymienionych źródeł prawa emerytałnego należy jeszcze dodać orzeczenia Najwyższego Try¬bunału Administracyjnego; jedenastoletnia bowiem praktyka tej najwyższej, a zarazem jedynej instan¬cji sądowo-administracyjnej wycisnęła bardzo wy¬raźne piętno na stosowaniu przepisom i na syste¬mie norm emerytalnych. Jeśli się zważy, że ustawa emerytalna bynajmniej nie jest tworem doskona¬łym, przeciwnie m praktyce wykazuje szereg luk i niedomówień, czego nie usunęły liczne nowele, wy¬dawane przeważnie celem zaspokojenia szczegól¬nych doraźnych potrzeb, staje się rzeczą zrozumiałą, jak doniosłe znaczenie dla znajomości prawa eme¬rytałnego i jego stosowania posiadać musi meto¬dycznie opracowane orzecznictwo Najwyższego Trybunału Administracyjnego i ustalone przez ten Trybunał zasady.
Z tych względów z żywem zadowoleniem na¬leży powitać pracę pp. Wiktora Lentza i Ludomira Radłowskiego, która niewątpliwie będzie cennym przewodnikiem dla każdego, kto, stykając się z za¬gadnieniami emerytalnemi, zmuszony jest odbywać żmudne poszukiwania źródeł prawnych, nie wyzby-
wając się nigdy wątpłiwości co do zupełności przej¬rzanego materjału. Rozmiar wydawnictwa unie¬możliwił autorom cytowanie in extenso wszystkich ro grę wchodzących przepisom, zmuszając, o iłe cho¬dzi o przepisy mniej istotne, do poprzestania jedy¬nie na udzieleniu wskazówki, gdzie danej ustawy, ■czy też rozporządzenia nałeży szukać. Jeśli się jed¬nak weźmie pod umagę iłość źródeł prawa emery¬talnego, zrozumiała będzie konieczność takiego uję¬cia spramy, gdyż tylko w ten sposób praca mogła pozostać tem, czem ma być m swem założeniu, t. j. treścimem, przejrzystem i metodycznie ułożonem vade mecum dla praktyka-urzędnika, emeryta, adwokata czy też sędziego.
Dobrze się stało, że praca pp. Lentza i Radłow-skiego ukazuje się w czasie, gdy po dokonanej re¬formie uposażenia funkcjonarjuszów państwowych, rozciągnięciu przepisów ustamy emerytalnej na funkcjonariuszom prowizorycznych, utworzeniu Państwowego Zakładu Emerytalnego i unormoma-niu zagadnienia przekazywania składek system norm emerytalnych może być — do pewnego stop¬nia — uważany za skonsolidowany i zupełny. Dzięki temu przedstawiony przez autorom zarys jest możlimie zwarty, mykończony i aktualny.
Adam Lincker de Lutzenoick Naczelnik Wydziału Emerytur i Rent m Ministerstwie Skarbu
Prezes Rady Państwowego Zakładu Emerytałnego.
OD WYDAWCÓW.
Przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu, obowiązuj ącem od dnia 1 lutego 1934, rozciągają się tylko na tych eimerytów, którzy zostali po tej dacie przeniesieni w stan spoczynku; w stosunku natomiast do emerytów, przeniesionych w stan spoczynku przed dniem 1 lutego 1934, jak również w stosunku do pozostałych po nich rodzin obowią¬zują przepisy ustawy emerytalnej w dawnem brzmieniu. Mamy więc obecnie w rzeczywistości do czynienia z dwoma, równolegle obowiązującemu tekstami ustawy emerytalnej. By ułatwić czytelni¬kowi orjentowanie się, w jakiem brzmieniu należy dany przepis ustawy stosować, tekst ustawy eme¬rytalnej, formalnie obowiązujący obecnie, a od¬noszący się do emerytów, przeniesionych w stan spoczynku po dniu 1 lutego 1934, wydrukowano półtłustym garmontem. Przepisy zaś, formalnie uchylone lub zmienione przez nowelę z 28 paź¬dziernika 1933, ale faktycznie nadal obowiązujące emerytów, przeniesionych w stan spoczynku przed dniem 1 lutego 1934, oraz pozostałe po nich rodziny, zostały w tekście ustawy wydrukowane garmontem zwykłym i oznaczone nawiasem, pro¬stym f |. (Patrz naprzykład art. 2 ust. 3 na str. 9).
.
.
.
.
|
.
.
.
ZAPRASZAMY TAKŻE NA INNE NASZE AUKCJE
|
