Mrozodporna bylina naturalnie występująca w południowej
Rosji, Kazachstanie, Afryce i obszarze śródziemnomorskim,
uprawiana jako roślina lecznicza i ozdobna.
Lubi rosnąć w ciepłych, słonecznych, miejscach z bogatą,
wilgotną, gliniastą glebą.
Przetwory wykonywane z korzenia od czasów starożytnego
Egiptu, przekształciły się w dzisiejsze słodkie pianki.
Nazwa rośliny i rodziny do której należy, pochodzi
od greckich słów leczyć oraz zmiękczający i kojący.
Rośliny osiągają zwykle od 90 cm do 1,2 m, liście
od 5 do 8 cm długości, są miękkie i aksamitne w dotyku,
przypominają kształtem liście klonu.
Kwiaty podobne jak u malwy, duże, koloru biało-różowego.
Kwitnie w drugim roku, od czerwca do września,
owoce dojrzewają w sierpniu-październiku.
Jest cenną rośliną pszczelarską, miododajna.
Korzenie są grube (do 3 cm średnicy), długie,
bardzo wytrzymałe i giętkie.
Prawoślaz, a właściwie jego korzeń, był warzywem chętnie
jadanym przez Rzymian, danie było jednym z ich przysmaków.
Prosper Alpinus stwierdził w 1592, że roślina była również
spożywana przez Egipcjan.
W niektórych regionach Syrii, gdzie rośnie w wielkiej obfitości,
jest nadal podawana, korzenie najpierw gotuje się,
a następnie smaży z cebulą i tłuszczem.
Kwiaty i młode liście również mogą być spożywane,
często są dodawane do sałatek lub gotowane i smażone,
liście podaje się jak szpinak.
Wyciąg z korzenia jest czasami używany jako środek
aromatyzujący w przekąsce z Bliskiego
Wschodu zwanej chałwa.
Sproszkowane korzenie podgrzewane z cukrem tworzą
delikatną, słodką masę, stosowaną w cukiernictwie.
Sok z korzenia był kiedyś głównym składnikiem w miękkich
i słodkich cukierkach (marshmallow), które były lecznicze
na ból gardła i inne dolegliwości, przyrządzano je
od czasów starożytnego Egiptu, z miodem i orzechami.
Współczesne komercyjnie dostępne pianki, nie zawierają
żadnych ekstraktów z prawoślazu, zostały
one zastąpione żelatyną i syropem kukurydzianym.
Surowiec:
Kwiaty zbierane i suszone w czasie kwitnienia.
Liście zbierane i suszone przed i podczas kwitnienia.
Korzeń uzyskuje się z roślin dwuletnich na jesieni.
Zaraz po zbiorze korzeń jest okorowywany i cięty
na mniejsze kawałki, powinien być suszony
w temperaturze 40°C.
Surowiec jest higroskopijny, więc powinien
być przechowywany w suchych,
dobrze wentylowanych miejscach.
Trwałość korzeni wynosi 3 lata.
Są stosowane w postaci wywarów, syropów,
do produkcji kojących maści.
W praktyce medycznej, lekarstwa z prawoślazu
są używane od czasów starożytnych.
Liście, kwiaty i korzenie mają właściwości lecznicze.
Cała roślina, a zwłaszcza korzeń, zawiera łagodny
śluzu, który jest emolientem.
Korzeń był używany od czasów średniowiecza
w leczeniu bólu gardła.
W tradycyjnej medycynie chińskiej jest używany
do zwiększenia ilości mleka u karmiących kobiet
oraz do łagodzenia dolegliwości oskrzeli.
Tradycyjnie stosowany w leczeniu podrażnienia
błon śluzowych, w tym stosowany do płukania gardła,
jamy ustnej, przeciw chrypce, na owrzodzenia i wrzody żołądka.
Korzeń obrany z zewnętrznej warstwy, tradycyjnie podawano
do żucia małym dzieciom, które ząbkują.
Szeroko stosowany w medycynie ludowej wielu krajów, zarówno
zewnętrznie (płyny, płukanki - stany zapalne, nowotwory,
oparzenia, półpasiec, w postaci kataplazmów do okładów
zmiękczających), jak i wewnętrznie (kaszel, zatrucia, itp.),
w chorobach nerek i pęcherza moczowego, chorobie wrzodowej
żołądka, zapaleniu żołądka i jelita grubego.
Ze względu na brak składników silnie działających
i przyjemny smak często stosowany w pediatrii.
Roślina (a zwłaszcza korzeń) jest bogata w śluz, ma działanie
kojące, zmiękczające, przeciwkaszlowe, wykrztuśne, łagodnie
przeczyszczające, uspokajające i poprawiające apetyt,
ułatwia spontaniczną regenerację tkanek, zmniejsza
stan zapalny, działa jako protektor i emolient.
Różne preparaty z rośliny stosuje się na zapalenia jamy
ustnej i gardła, w ostrych i przewlekłych chorobach dróg
oddechowych i gardła, któremu towarzyszy odkrztuszanie,
zapaleniu migdałków i podniebienia miękkiego, zapalenia
tchawicy, w celu zmniejszenia kaszlu oraz łagodnych
zapaleniach przewodu pokarmowego, nadkwaśności, zaparciach.
Może być stosowany w leczeniu oskrzeli, kataru, kaszlu,
przekrwieniu śluzówki jelit i jako kosmetyk do pielęgnacji
skóry zaczerwienionej i problematycznej.
Niektórzy uważają, że wywar z korzenia jest również użyteczny
dla nerek, pęcherza moczowego i przeciw zgadze.
Cena za sztukę na Kup Teraz
dotyczy ponad 200 nasion.
H I S T O R I A P R Z E D M I O T U przeciwbólowe przeciwzapalne wykrztuśne u oddechowy u pokarmowy jelita nerki oskrzela żołądek angina grypa kaszel katar zab. laktacji przeziębienie prob. skórne wrzody bylina wieloletnia mrozodporne ogrodowa ozdobna roślina zielna zioła kosmetyka warzywa jadalne kwiaty med. chińska zone 3 zone 4 zone 5 zone 6 zone 7 zone 8 zone 9
