Ta książka powinna była zostać przetłumaczona na polski zaraz po jej rosyjskiej premierze. Dziś, mimo upływu kilkunastu lat, ustalenia, wnioski i hipotezy Borysa Sokołowa sformułowane w latach dziewięćdziesiątych XX wieku wciąż wytrzymują krytykę. Odwołują się do nich liczni historycy rosyjscy i zagraniczni. Można śmiało przyjąć, że prace historyczne Sokołowa, których głównym celem jest demitologizacja udziału Związku Sowieckiego w drugiej wojnie światowej, pokazały rosyjskim historykom nowe standardy w badaniach nad dziejami państwa i systemu sowieckiego. Śladem Sokołowa podążyli m.in. Wiktor Suworow i Mark Sołonin. Zamieszczone w niniejszym tomie teksty skupiają się na próbie ustalenia, dlaczego sowiecka historiografia nadała wojnie z nazistowskimi Niemcami miano „wielkiej”? Czy wielkie było zwycięstwo Armii Czerwonej, czy raczej wielka okazała się cena, jaką narody ZSRS zapłaciły za zwycięstwo? Czy większość tego, co wiedzieliśmy do niedawna o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, było wielkim kłamstwem? 

Borys Sokołow (ur. 1957) - rosyjski historyk i literaturoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, członek rosyjskiego Pen Clubu. Do września 2008 roku szef Katedry Antropologii Społecznej na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Społecznym (zwolniony po skrytykowaniu w mediach ataku Putina na Gruzję). Obecnie niezależny historyk i publicysta. Autor setek artykułów i ponad 60 książek z dziedziny historii Rosji i ZSRS oraz literatury, m.in. encyklopedii tematycznych: /Bułhakow/ i /Gogol/; /Tajemnice Mistrza i Małgorzaty, Tajemnice rosyjskich pisarzy/; biografii Bułhakowa, Rokosowskiego, Tuchaczewskiego, Wrangla, Żukowa, Berii i Stalina; serii historycznej pt. Tajemnice Drugiej Wojny Światowej, w której ukazały się: /Wojna Fińska, Wywiad, Okupacja, Wielka Wojna Ojczyźniana./ 

Książki Sokołowa opublikowano w Estonii, Łotwie, Polsce, Japonii, Wielkiej Brytanii i na Litwie. W Rosji pisarstwo historyczne Autora budzi wiele emocji i kontrowersji. Szczególnie niechętnie odbierane jest przez zwolenników „tradycyjnego”, czy też neosowieckiego schematu oceniania miejsca ZSRS w dziejach najnowszych. Sokołow z upodobaniem i znajomością tematu rozprawia się z mitami sowieckiej historiografii, a zwłaszcza z problematyką wkładu ZSRS w zwycięstwo nad nazizmem. Głośna stała się jego próba uściślenia wielkości strat ludzkich Związku Sowieckiego w drugie wojnie światowej.