Odważna i zdecydowana krytyka nowożytnego intelektualnego dorobku Europy, przeprowadzona na przykładzie myśli jednego z najbardziej kontrowersyjnych filozofów XX wieku - Michela Foucaulta. Jak budujemy państwo sadystów oparte na przyjemności, doznaniu i przeżyciu? W książce zostaje przedstawiona intelektualna geneza umysłu europejskiego - umysłu błąkającego się pomiędzy tyranią biowładzy, totalnością panoptikonu, anarchią doznań, sodomią ciał i... nudą. Teoretyczna genealogia ponowoczesnego antyspołeczeństwa, dominujących praktyk i zachowań, praw i instytucji unoszących się na powierzchni egoistycznych kolektywów ciał zamkniętych retoryką nowożytnych ideologii, które doskonale przyswoiły sobie sadyczny imperatyw. `Postępuj tak, aby każda inna osoba stanowiła dla ciebie zawsze j e d y n i e instrument zaspokojenia własnych potrzeb` stanowi nie tyle motto, co właściwą zasadę liberalnego społeczeństwa. W książce zostaje postawiona teza, że w spektakularnej i specyficznej filozofii autora `Porządku dyskursu`, w gruncie rzeczy nie ma nic oryginalnego poza zdwojeniem i radykalizacją tez Hobbesa, Kartezjusza i Sade`a.