Odważna i zdecydowana krytyka nowożytnego intelektualnego dorobku Europy, przeprowadzona na przykładzie myśli jednego z najbardziej kontrowersyjnych filozofów XX wieku - Michela Foucaulta. Jak budujemy państwo sadystów oparte na przyjemności, doznaniu i przeżyciu? W książce zostaje przedstawiona intelektualna geneza umysłu europejskiego - umysłu błąkającego się pomiędzy tyranią biowładzy, totalnością panoptikonu, anarchią doznań, sodomią ciał i? nudą. Teoretyczna genealogia ponowoczesnego antyspołeczeństwa, dominujących praktyk i zachowań, praw i instytucji unoszących się na powierzchni egoistycznych kolektywów ciał zamkniętych retoryką nowożytnych ideologii, które doskonale przyswoiły sobie sadyczny imperatyw. ?Postępuj tak, aby każda inna osoba stanowiła dla ciebie zawsze j e d y n i e instrument zaspokojenia własnych potrzeb? stanowi nie tyle motto, co właściwą zasadę liberalnego społeczeństwa. W książce zostaje postawiona teza, że w spektakularnej i specyficznej filozofii autora ?Porządku dyskursu?, w gruncie rzeczy nie ma nic oryginalnego poza zdwojeniem i radykalizacją tez Hobbesa, Kartezjusza i Sade?a.

Najważniejszą z [?] zalet upatruję w tym, że jest to książka niezwykle autorska, w której nie mamy do czynienia ze zwykłym zestawianiem kolejnych następujących po sobie tekstów, cytatów, omówień, ale z twórczo rozwijanymi wątkami i zagadnieniami. Niewykluczone, że najdalszym zamiarem, który przyświecał Michałowi Podniesińskiemu było sprowokowanie dyskusji na temat poszukiwania nowej wizji filozofii i polityki w ogóle i nowego jej rozumienia, tj. takiego rozumienia, które motywowało by nas do uprawiania polityki uwolnionej z przesądów i filozofii uwolnionej z dogmatów. W rezultacie odwołując się do syntetycznej oceny recenzowanej książki w szczególności w porównaniu z innymi pozycjami wydanymi niedawno z podobnego obszaru, powiedziałbym, że mamy tutaj do czynienia z projektem znakomitym.

(Z recenzji, dr hab. Szymon Wróbel, prof. PAN).