 | | | "Prędkość i polityka" jest najważniejszym dziełem Paula Virilio. Wychodząc od prac Moranda, Marinettiego i McLuhana, autor przedstawia wizję znacznie bardziej polityczną niż którykolwiek z jego francuskich kolegów - w tej radykalnej wizji prędkość jest motorem destrukcji. Virilio zdaje sprawę z całej historii rodzaju ludzkiego jako procesu doskonalenia technologii, który stał się możliwy dzięki militaryzacji społeczeństwa. Podobnie do Heideggera i jego postrzegania techniki, Virilio uważa prędkość - a nie system klasowy czy bogactwo - za podstawowy czynnik kształtujący cywilizację. W obrębie tego technicznego witalizmu różnorodne obiekty - nieruchome fortece i bunkry, metaboliczne ciała żołnierzy, naczynia i flota, a ostatnio informacja i technologie komputerowe - zagrażają światu i naturze ludzkiej.
Paul Virilio - urbanista i filozof francuski. Urodził się w roku 1932 w Paryżu, w rodzinie włoskiego komunisty i bretońskiej katoliczki. Jako dziecko przeżył bombardowanie Nantes, co prawdopodobnie ukształtowało jego zainteresowanie problematyką wojny i kruchością miast. W czasie studiów na Sorbonie słuchał wykładów Vladimira Jankélévitcha i Raymonda Arona. Współpracował z Henrim Matisse`em i Georges`em Braque`iem. Do grona jego przyjaciół należeli m.in. Georges Perec i Jean Baudrillard. Po polsku ukazały się dotąd dwie jego książki: Bomba informacyjna (2006) i Wypadek pierworodny (2007).
Tłumaczenie: Sławomir Królak
Stron 196, Sic |
| |
| | |
