Henri J.M. Nouwen zobaczył pewnego dnia na drzwiach francuskiegi biura Arki, wspólnoty dla upośledzonych, plakat z reprodukcją Rembrandtowskiego Powrotu syna marnotrwanego. Wydarzenie to stało się początkiem duchowej odysei. Niedługo potem Nouwen zdecydował się opuścić Harvard, gdzie pracował przez wiele lat, i po rocznym pobycie w Trosly przeniósł się do Daybreak, kanadyjskiej Arki, gdzie żył z upośledzonymi umysłowo. Zanim to nastąpiło, pojechał do Związku Radzieckiego, gdzie w Ermitażu, dzięki nieoczekiwanym znajomościom, udało mu się spędzić kilka dni przed dzieółem Rembrandta i napatrzeć się do woli na Rembrandtowską interpretację jednej z najpopularniejszych ewangelicznych przypowieści. Owocem tej kontemplacji stała się książka Powrót syna marnotrawnego. Rozważania o ojcach, braciach i synach.

Zacząłem dostrzegać Syna marnotrawnego Rembrandta jako mój osobisty obraz, obraz zawierający nie tylko serce opowieści, którą pragnie przekazać mi Bóg, ale także sedno opowieści, którą ja pragnę przekazać Bogu i Bożemu ludowi. Jest tam cała Ewangelia. Całe moje życie tam jest. Jest tam życie moich przyjaciół. Obraz stał się tajemniczym oknem, przez które mogąę wejść do królestwa Bożego. Jest jak ogromna brama, która pozwala mi przejść na drugą stronę egzystencji i spojrzeć stamtąd na dziwne zbiorowisko ludzi i zdarzeń, które składają się na moje codzienne życie.

z Powrotu syna marnotrawnego

Henri J.M. Nouwen (1[zasłonięte]932-19), autor takich dzieł, jak Zraniony uzdrowiciel, Genesee. Dziennik z klasztoru trapistów, Świt. Podróż duchowa, Wewnętrzny głos miłości, Przekroczyć siebie, Potrzeba intymności oraz Uczynić wszystko nowe.

Książka ilustrowana kolorowymi reprodukcjami obrazów z muzeum Ermitażu.

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Stron: 152