POWRÓT DO ZDROWEGO SNU

aut. Heinz Joho

wyd. SPAR

Może to zabrzmieć nieco paradoksalnie i kłócić się z powszechnymi poglądami na ten temat, ale narkolepsja należy bez wątpienia do zaburzeń uwarunkowanych przyczynami czysto fizycznymi. Jest to choroba, która ujawnia się w okresie wzrostu lub w pierwszym okresie dojrzałości, pozostaje jednak nieuleczalna do końca życia. Przyczyny narkolepsji (śpiączki) nie są znane, mimo że stwierdzono, iż jest to choroba dziedziczna. Zdarzają się również wypadki zapadnięcia na nią w wyniku zapalenia opon mózgowych, oraz urazu głowy. Choroba ta objawia się zaburzeniem ośrodka mózgowego, sterującego rytmem jawa-sen. Wprawdzie nie u wszystkich nią dotkniętych przebieg i objawy są takie same, jednak charakterystycznym objawem jest zwiększone zapotrzebowanie na sen w ciągu dnia. Sen w nocy jest przy tym silnie zakłócony. Objawia się wybitnie nieespokojnym przebiegiem, koszmarami i częstym budzeniem się. Nocny sen bardzo często ogranicza się do kilku godzin (patrz przykład Napoleona). Chory w ciągu dnia przeżywa albo nagłe, trwające od pięciu do dwudziestu minut nieodparte napady śpiączki, albo wielokrotnie w ciągu dnia cierpi na trwające dłużej stany otępienia sennego, względnie niemal niekontrolowane stany oderwania od rzeczywistości, w traakcie których przeżywa sny na jawie, lub prawwdziwe halucynacje.

stan dobry