Kto? Kogo?
Józef Łoziński

"...nagle usłyszał jeden strzał, drugi, brzęk tylnej szyby i poczuł jak zagłówek poddaje się lekko  do tyłu. Ale był już dla nich nie osiągalny, zgubił tego wyborowego strzelca. Nie miał dużo paliwa, stanął więc w lesie i obejrzał zagłówek. Tkwiła w nim kula idealnie pośrodku głowy. Zrobiło mu się słabo, był o krok od śmierci i zdał sobie sprawę, że tym razem milicja rozpoczęła wielkie polowanie..."

..według prawa należy do niebezpiecznych przestępców i nie może przebywać sam w celi. Każde widzenie musi odbywać się w obecności straży, która od wielu lat po raz pierwszy traktuje go jak człowieka. Może dlatego, że należy do najsłynniejszych zbiegów w dziejach PRL, który zawsze wraca do punktu wyjścia? Może imponuje im legenda super złodzieja otoczonego przez zajadłą sforę dziennikarzy, która kąsa jego przewiny nienasycona sensacji?...To co przeżył w zamyśle Wielkiego Pokerzysty miało być grą z przeznaczeniem. Ja myślę, że była to gra z potęgą świata, któremu uciekał przez czternaście lat z odwagą skazańca cynicznie oszukanego przez wymiar sprawiedliwości. Będzie to opowieść o ludziach, z którymi kradł samochody, o kobietach, które kochał z czułością człowieka zuchwałego i niepokornego, o oficerach MO poznanych zupełnie z innej strony, wreszcie opowieść o ludziach marginesu, którego marginesem była cała Polska..."