Dyptyk powieściowy Willema Elsschota, jednego z największych pisarzy flamandzkich. Narrator-dziadek opowiada o tym, jak został dziadkiem. Opowiada, jak w jego belgijskim domu pojawił się młody Polak, znajomy córki; opowiada, jak Polak ów oczarował jego córkę, jak doszło do ślubu młodych i jak na świat przyszedł jego wnuk. To część pierwsza dyptyku. W drugiej części narrator-dziadek opowiada o tym, jak wnuk zmienił jego życie. To historia niezwykła, napisana z dystansem, oszczędnie, pełna ironii, a jednocześnie przepełniona ciepłem, liryzmem ukrytym pod powierzchnią zdarzeń codziennych i codziennych dramatów. To także pełen miłości portret dziecka; wreszcie rzecz o konfrontacji dwóch światów: flamandzkiego i polskiego.