Jest to słowacka odmiana porzeczki białej o sztywnych pędach i dużej odporności na mróz i choroby.

Długie, złożone z 25-40 jagód grona, dojrzewają zazwyczaj pod koniec VII. Ich kolor jest żółto-biały, a miąższ słodko-kwaśny, delikatny, bardzo smaczny.

Jest to odmiana deserowa, tzn. nadająca się do bezpośredniego spożycia, ale można ją również wykorzystać na przetwory.

 GLEBA

Porzeczka preferuje gleby zasobne, próchniczne i dość wilgotne. Ponadto powinna być bardzo dobrze odchwaszczona.

 UPRAWA

Porzeczkę najlepiej jest sadzić wiosną, rezerwując 1,5 m2 na każdą roślinę. Stanowisko powinno być w pełnym słońcu, choć w półcieniu także daje się hodować. Jest częściowo samopylna, ale dobrze jest posadzić w pobliżu także inne odmiany porzeczki, wówczas plony będą znacznie lepsze. Wymaga umiarkowanego podlewania. Wystarczy jeśli będziemy to robić raz na 4 dni, uważając by rośliny nie przelać. Należy także pamiętać, że nie lubi gromadzącej się wody zastojowej, dlatego najlepiej przed przygotowaniem stanowiska dla porzeczek zniwelować ziemię.

 PIELĘGNACJA

W pielęgnacji porzeczki ważne jest regularne ciecie. Pędy trzeba skracać do ok. 5 pąków, natomiast stare (ok. 5-letnie) pędy po zbiorze lub w marcu, przycinać tuż nad ziemią. Ponadto należy każdego roku pozwolić wyrosnąć 2-3 nowym pędom, a w drugim roku skrócić je do połowy. Ze względu na płytki system korzeniowy, wskazane jest także regularne ściółkowanie. Pamiętajmy także, by wiosną zasilać nawozem o dużej zawartości wapnia, ale bez chlorków.