PORADA OLIMPIJCZYCY W 8 PUŁKU UŁANÓW AUTOGRAF 2003

08-08-2014, 20:46
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 4467088169

Miejscowość Kraków

Koniec: 08-08-2014 19:50:00

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: twarda
Rok wydania (xxxx): 2003
Język: polski
Forma: tekst jednolity

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 10 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

Zbigniew PORADA
OLIMPIJCZYCY
w 8 PUŁKU UŁANÓW
im. Księcia Józefa Poniatowskiego Kraków 2003
Projekt graficzny:
Autor
Skład i łamanie:
Kazimierz Leja
Reprodukcje zdjęć: Z czasopism:
Jeździec i hodowca
Wioślarz Polski
Stadion Z książek:
Generał Bór-Komorowski, Mała encyklopedia sportu.

Spis treści

Wstęp................................................................................5
Gen. Tadeusz Komorowski „Bór"....................................H
Por. Aleksander Małecki.................................................21
Por. Andrzej Osiecimski-Czapski ..................................27
Ppłk. Karol Rómmel.......................................................33
Mjr. Józef Trenkwald ......................................................41
Bibliografia......................................................................^7

WSTĘP

Za początek istnienia 8 Pułku przyjmuje się rok 1784 kiedy to w listopadzie tegoż roku we Lwowie, ówczesny major wojsk austriackich, książę Józef Poniatowski wystawił na własny koszt 1 dywizjon (300 żołnierzy). Wkrótce oddział ten osiągnął pełny stan liczbowy pułku i brał udział w działaniach wojennych w roku 1792 przeciwko wojskom rosyjskim, następnie w Powstaniu Kościuszkowskim w 1794 r., a później w wojnach napoleońskich i w Powstaniu Listopadowym w 1831 r.
W końcu października 1918 r. Pułk został odtworzony jako polski oddział, gdy w całości do polskiego wojska zgłosił swój akces 1 Pułk Ułanów Austrowęgierskich, który to pułk, mimo, że służył w armii austriackiej, miał jednak czysto polski skład.
Początkowo Pułk nosił nazwę „1 Pułku Ułanów Ziemi Krakowskiej", lecz rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych z dnia 14 11919 r. otrzymał miano „8 Pułku Ułanów", a 19 IV 1919 r. zatwierdzono nieoficjalnie używaną nazwę: „8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego".
Uzupełniony ochotnikami z Małopolski, 19 stycznia 1919 r. 2 szwadron pułku wyruszył (pieszo) na front na Śląsk Cieszyński, a dwa dni później 2 dywizjon 8 Pułku został skierowany na front wołyński, zajmując 4 lutego Kowel i biorąc udział we wszystkich ważniejszych bitwach, aż do
sierpnia 1919 r. W połowie sierpnia tegoż roku do dywizjonu dołączył 2 szwadron, przybyły ze Śląska Cieszyńskiego i od tego czasu pułk walczył w pełnym składzie. W kwietniu 1920 r. brał udział w obronie linii rzeki Słuczy, a następnie uczestniczył w wyprawie kijowskiej, między innymi zdobywając szarżą Beresteczko. W sierpniu 1920 r. po bitwie warszawskiej nastąpił odwrót Armii Czerwonej i 31 sierpnia tegoż roku doszło do bitwy pod Komarowem w pobliżu Zamościa, największej kawaleryjskiej bitwy XX wieku. W bitwie tej, trwającej cały dzień, polscy ułani odnieśli cenne zwycięstwo, a istotną rolę w tych walkach odegrał między innymi 8 Pułk Ułanów im. księcia Józefa Poniatowskiego, którym dowodził wówczas rotmistrz Kornel Krzeczunowicz. Pułk ten uczestniczył jeszcze w walkach nad Huczwą i Bugiem oraz przy sforsowaniu rzeki Słuczy, a swoją bojową działalność w tej wojnie zakończył w październiku 1920 r. biorąc udział w zagonie na Korosteń.
Pierwszy raz 8 Pułk Ułanów obchodził uroczyście swoje święto 19 marca 1921 r., w dniu swego patrona Księcia Józefa, w Kamionce Strumiłowej, na rozległych polach pod Batiatyczami, na zachodnim brzegu Bugu, gdyż wówczas w tamtym rejonie Pułk został rozkwaterowany.
W wojnie wiatach 1[zasłonięte]918-19 poległo 9 oficerów tego Pułku oraz 102 podoficerów i szeregowych, a rannych było trzykrotnie więcej. Za udział w walkach żołnierze 8 Pułku Ułanów zostali odznaczeni 37 krzyżami „Virtuti Militarin i 178 „Krzyżami Walecznych".
W listopadzie 1918 r. oficerem w 8 Pułku Ułanów został ppor. Józef Trenkwald, który wcześniej był żołnierzem armii austro-węgierskiej. W roku 1928 wystartował on w Amsterdamie na Igrzyskach IX Olimpiady i zdobył, dla Polski brązowy medal w jeździectwie, w konkurencji drużynowej WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego). Rotmistrz Józef Trenkwald był jeszcze wtedy oficerem w 8 Pułku Ułanów i pozostał w tym pułku formalnie do roku 1939.
W roku 1920 oficerem w 8 Pułku Ułanów został ppor. Andrzej Osiecimski-Czapski, który na początku roku 1924 został oddelegowany z Pułku do Ministerstwa Spraw Wojskowych do Oddziału III Sztabu Generalnego. W tymże roku por Andrzej Osiecimski-Czapski wystąpił na VIII Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu we wioślarstwie, w konkurencji jedynek, nie odnosząc jednak sukcesu (odpadł w eliminacjach).
Następnym olimpijczykiem spośród żołnierzy 8 Pułku Ułanów był mjr Karol Rómmel, który w roku 1920 na krótko został dowódcą tego pułku. Karol Rómmel był trzykrotnym olimpijczykiem. Pierwszy raz na Igrzyskach olimpijskich wystąpił w roku 1912 w Sztokholmie jako reprezentant Rosji i wówczas zajął 9 miejsce w jeździectwie w konkursie skoków. W latach 1924 i 1928 na Igrzyskach Olimpijskich był już reprezentantem Polski i zdobył dla naszych barw (1928 r.) brązowy medal olimpijski w jeździectwie w konkurencji drużynowej WKKW, a wcześniej w roku 1924 był dwukrotnie 10. indywidualnie w skokach i WKKW, a drużynowo odpowiednio zajmował miejsca 6 i 7.
Kolejnym olimpijczykiem wśród żołnierzy 8 Pułku Ułanów był mjr Tadeusz Komorowski, który w roku 1924 dostał przydział do tego Pułku na stanowisko kwatermistrza. W tymże roku, ale jeszcze przed objęciem stanowiska w 8 Pułku, wystąpił on na VIII Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w jeździectwie w konkurencji WKKW, zajmując indywidualnie 26 miejsce, a zespołowo 7. W roku 1926 przeniesiono go z 8 Pułku Ułanów do Szkoły Kawalerii Podoficerów Zawodowych.
Piątym olimpijczykiem w 8 Pułku Ułanów był porucznik rezerwy Aleksander Małecki, który 20 grudnia 1918 r. został żołnierzem tego pułku i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a po jej zakończeniu został zdemobilizowany. Aleksander Małecki po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii i odbyciu dalszego szkolenia w 8 Pułku Ułanów został podporucznikiem, a w 1936 r. porucznikiem rezerwy. Wcześnie jednak, bo w latach 1924 i 1928 dwukrotnie występował na Igrzyskach Olimpijskich jako szermierz na szable reprezentujący barwy AZS Kraków. Pierwszy jego start olimpijski nie był udany, lecz w następnym, w roku 1928 w Amsterdamie, zdobył brązowy medal dla Polski w drużynowym turnieju w szabli.
Spośród pięciu olimpijczyków będących żołnierzami 8 Pułku Ułanów, tylko trzech startowało w Igrzyskach Olimpijskich w jeździectwie, zdobywając zresztą w tej dyscyplinie sportu 2 medale brązowe. Z pozostałych jeden startował w wioślarstwie, jeden w szermierce i on, podobnie jak jeźdźcy, zdobył medal brązowy. Tym samym wśród pięciu olimpijczyków z 8 Pułku Ułanów było aż trzech medalistów olimpijskich.
W Kampanii Wrześniowej 1939 r. żaden z wymienionych wcześniej olimpijczyków nie walczył już jako żołnierz
8 Pułku Ułanów im. księcia Józefa Poniatowskiego.
We wrześniu 1939 r. 8 Pułk Ułanów rozpoczął walkę, działając w składzie Krakowskiej Brygady Kawalerii, podporządkowanej Armii „Kraków". Do walki pułk wszedł 2 września pod Ligotą Woźnicką, lecz 3 września został odcięty od brygady i bronił linii Nidy, a w dniach od 7 do
9 września opóźniał posuwanie się nieprzyjaciela w kierunku Wisły. Od 18 września pułk walczył w składzie kombinowanej brygady płk A. Zakrzewskiego w okolicach miejscowości Krasnystaw, Czartowiec ijacnia. 22 września w okolicy Przewala i Kraczowa nastąpiło połączenie tego oddziału z wołyńską i nowogródzką brygadą kawalerii dowodzonymi przez gen. Andersa. W walkach nad Wieprzem brygada płk Zakrzewskiego została otoczona przez Niemców, a 8 Pułk Ułanów uległ rozproszeniu. Około 10 października resztki pułku podążające w kierunku granicy węgierskiej zostały otoczone przez oddziały Armii Czerwonej i współdziałających z nimi Ukraińców i wzięte do niewoli.
W kampanii 1939 r.poległo 6 oficerowi 4 podchorążych z 8 Pułku Ułanów. Wśród szeregowych było około 25 poległych i 100 rannych.
Ponadto w obozach na terenie Związku Radzieckiego zostało zamordowanych 35 oficerów i podchorążych.
Za Kampanię Wrześniową 1939 r. żołnierzom 8 Pułku Ułanów przyznano 8 Krzyży „Virtuti Militari" i 29 Krzyży Walecznych.
Wiatach 1[zasłonięte]918-19 dowódcami 8 Pułku Ułanów im. księcia Józefa Poniatowskiego byli:
— płk Roman Kawecki (1[zasłonięte]918-19)
— ppłk/płk Adam Kiciński (1[zasłonięte]919-19)
— mjr/ppłk Henryk Brzezowski (1920)
— mjr Karol Rómmel (1920)
— rtm Kornel Krzeczunowicz (1[zasłonięte]920-19)
— mjr/ppłk Stanisław Riess (1921)
— ppłk Adam Rozwadowski (1921)
— ppłk Stanisław Riess (1[zasłonięte]921-19)
— ppłk Władysław Bzowski (1[zasłonięte]922-19)
— płk Stanisław Riess (1923)
— płk Aleksander Zelio (1923)
— ppłk/płk Władysław Bzowski (1[zasłonięte]923-19)
— płk Stefan Dembiński (1[zasłonięte]928-19)
— ppłk/płk Kazimierz Mastalerz (1[zasłonięte]930-19)
— ppłk dypl. Włodzimierz Dunin-Żuchowski (1939).

Bibliografia

Dziesięciolecie Odrodzenia Polskiej Siły Zbrojnej 1918—1928,
Warszawa 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1 opracowanie zbiorowe, nakładem por. rez. Tadeusza
Złotnickiego. Englert J.L., Generał Bór-Komorowski, Londyn 1994, Polska
Fundacja Kulturalna. Głuszek Z., Polscy olimpijczycy 1924—1984. Leksykon,
Warszawa 1987, Sport i Turystyka. Gnat-Wieteska Z., 1 Pułk Strzelców Konnych 1[zasłonięte]806-19,
Warszawa 1995, Wyd. Bellona.
Gnat-Wieteska Z., 9 Pułk Strzelców Konnych im. gen. Kazimierza Pułaskiego, Pruszków 1999, Oficyna Wydawnicza
„Ajaks". Gołębiewski W, Stroynowski J., Olimpijskie fanfary,
Warszawa 1957, Iskry. Igrzyska stare jak świat. Warszawa 1976, Sport i Turystyka,
opracowanie zbiorowe. Jarecki J., Kawaleria w walce 1939, Katowice (b.r.w),
Wydawnictwo ARW „Promocja". Jucewicz A., Stępiński W, Chwała Olimpijczykom 1939-
1945, Warszawa 1968, Sport i Turystyka. Jurga T, Obrona Polski 1939, Warszawa 1990, PAX. Kluge V., Die Olympischen Spiele von 1[zasłonięte]896-19, Berlin
1981, Sportverlag.
Kronika Sportu, Warszawa 1993, Wydawnictwo „Kronika",
opracowanie zbiorowe. Krzeczunowicz K., Ułani Księcia Józefa, Londyn 1960, Wyd.
B. Swiderski. Lipniacki W, Miller A.T., Od Aten do Melbourne 1896-
1956, Warszawa 1957, Sport i Turystyka. Lipoński W, Humanistyczna Encyklopedia Sportu, Warszawa
1987, Sport i Turystyka. Łoza S. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938, Wyd.
Głównej Księgarni Wojskowej.
Łukomski G., Polak B.,WrzosekM., Wojnaposko-bolszewic-ka 1[zasłonięte]919-19, vol. 1-2, Koszalin 1990, Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie. Mała encyklopedia sportu, vol. 1-2, Warszawa 1987, Sport
i Turystyka, opracowanie zbiorowe.
Pawlak A., OLIMPIJCZYCY polscy sportowcy w latach 1[zasłonięte]924-19. Kraków 2000, Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie, Studia i Monografie Nr 15.
Polakiewicz S., Igrzyska VIII olimpiady — Paryż 1924 oraz dzieje olimpizmu w zarysie, Lwów-Warszawa-Kraków 1926, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polski Słownik Biograficzny, Polska Akademia Nauk, Warsza-
wa-Kraków 1[zasłonięte]967-19, tom XIII, str. 433-434. Polski Słownik Biograficzny, Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności, Warszawa-Kraków 1[zasłonięte]989-19, tom XXXII, str. 495-496. Porada Z., Starożytne i nowożytne igrzyska olimpijskk,
Kraków 1980, Krajowa Agencja Wydawnicza. Pruski W., Dzieje konkursów hipicznych w Polsce, Warszawa
1982, Sport i Turystyka.
Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1923,[zasłonięte],1928,1932.
Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych, ; Warszawa, 1934.
Smaczny H., Księga Kawalerii Polskiej 1[zasłonięte]914-19, Warszawa 1989, Wyd. TESCO Przedsiębiorstwo Zagraniczne.
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r., Warszawa 1921, Zakł. Graf. Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Ślusarski W., Ostrogami dzwoń..., Warszawa 1992, Dziennikarska Spółdzielnia Pracy „Unia-Press".
Wesolowski Z.P., The order of the Virtuti Militari and its cavaliers 1[zasłonięte]792-19, Miami Florida USA 1992, Hellmark Press.
Wielecki H., Sieradzki R., Wojsko polskie 1[zasłonięte]921-19. Organizacja i odznaki kawalerii. Warszawa 1992, Wyd. CREAR.
Wryk R., Straty osobowe Akademickiego Związku Sportowego wiatach II wojny światowej 1[zasłonięte]939-19, Poznań 1991, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
50 lat na olimpijskim szlaku, Warszawa 1969, Sport i Turystyka, opracowanie zbiorowe.
Ponadto wykorzystano szereg informacji z roczników czasopism: Głos Wybrzeża, Ilustrowany Kurier Codzienny, Jeździec i hodowca, Koń Polski, Przegląd Kawaleryjski, Przegląd Sportowy, Raz Dwa Trzy, Stadion, Sport Wodny, Stolica, Strzelec, Wioślarz Polski.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ