Autor w niezwykle ciekawy sposób przedstawia wkład Polaków w wysiłek zbrojny aliantów we
Francji, północnej Afryce, na Środkowym i Bliskim Wschodzie, we Włoszech i w zachodniej Europie,
przede wszystkim jednak przybliża polskie koncepcje strategiczne i plany, kładąc przy tym nacisk
na tzw. strategię bałkańską. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie 1[zasłonięte]939-19 to bowiem głównie
rzecz o (geo)polityce i dyplomacji, zwłaszcza zaś o trudnych polskich kontaktach - zwłaszcza z
ZSRR, ale również z Wielką Brytanią i USA. Peszke w mistrzowski sposób pokazuje gorzki los
Polaków, którzy mimo ogromnego zaangażowania i daniny krwi, począwszy od Teheranu byli coraz
bardziej lekceważeni przez sprzymierzeńców i stopniowo przegrywali walkę o swoją przyszłość. To
tragiczna historia państwa, które padło ofiarą nie tylko agresorów, ale też sprzymierzeńców i ich
wielkiej polityki. Michael Peszke urodził się w 1932 roku w Dęblinie, gdzie jego ojciec uczył w
Szkole Orląt. Opuścił kraj 17 września 1939 roku, a w 1941 roku dołączył do ojca, polskiego oficera
łącznikowego w RAF Training Command, następnie zaś w Oddziale Planowania Sił Powietrznych
Kwatery Głównej Naczelnego Wodza w Londynie. W Wielkiej Brytanii uczęszczał do Saint Josephs
College w Dumfries i do John Fisher School w Purley. W 1956 roku ukończył medycynę na
uniwersytecie w Dublinie. Studia podyplomowe odbył w Stanach Zjednoczonych. Doświadczenia
wojenne oraz rozmowy z ojcem skutkowały wieloletnimi badaniami dziejów polskiej wojskowości,
których rezultatem są liczne publikacje.
