POLSKI SŁOWNIK MEDYCZNY
praca zbiorowa
Polska Akademia Nauk - Wydział Nauk Medycznych
Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1981
wydanie I, nakład 12.000 egzemplarzy
format B5, twarda okładka, 1431 stron, stan dobry+
POLSKI SŁOWNIK MEDYCZNY zawiera około 56 000 haseł z 48 działów, obejmujących następujące dyscypliny: analityka, anatomia patologiczna, anatomia prawidłowa, anestezjologia, antropologia, balneologia, biochemia (z chemią), chirurgia, choroby wewnętrzne, choroby zakaźne, dermatologia z wenerologią, endokrynologia, epidemiologia, farmakologia z farmacją, fizjologia z patofizjologią, fizyka lekarska, ftyzjatria, genetyka, ginekologia i położnictwo, higiena, histoiogia z embriologią, immunologia, medycyna lotnicza i kosmiczna, medycyna nuklearna, medycyna pracy, medycyna sądowa, medycyna sportowa, mikrobiologia, narzędzia i aparaty medyczne, nauka o środkach żywnościowych (bromatologia), neurochirurgia, neuro* logia, okulistyka, onkologia, organizacja ochrony zdrowia, ortopedia, otorynolaryngologia, parazytologia, pediatria, psychiatria, psychologia kliniczna, radiologia, rehabilitacja, statystyka medyczna, stomatologia, toksykologia i urologia.
W Słowniku wykorzystano wszystkie istniejące u nas oficjalne mianowniclwa, a zwłaszcza Mianownictwo Anatomiczne (1979), Mianownictwo Embriologiczne (1977), Mianownictwo Histologiczne (nie. w pełnym zakresie, z powodu znacznego zaawansowania prac nad Słownikiem w chwili wydania tegoż Mianownictwa w 1979), Polskie Słownictwo Parazytologiczne (1964), Terminologiczny Słownik Padaczki (1976). Opracowania takich działów, jak: genetyka (prof. A. Horst), immunologia (prof. S. Ślopek), biochemia, a zwłaszcza mianownictwo i kodyfikacja enzymów (prof. M. Żydowo), można uznać również za normatywne, jako oparte na międzynarodowych ustaleniach. Układ Słownika jest ściśle alfabetyczny, bez względu na to, w jakim języku podane są poszczególne miana. Znajdujące się w Słowniku dość liczne skróty, powszechnie uznane i stosowane (ACTH, DNA, RNA i in.), umieszczone są również w porządku alfabetycznym.
W Słowniku wykorzystano wszystkie istniejące u nas oficjalne mianowniclwa, a zwłaszcza Mianownictwo Anatomiczne (1979), Mianownictwo Embriologiczne (1977), Mianownictwo Histologiczne (nie. w pełnym zakresie, z powodu znacznego zaawansowania prac nad Słownikiem w chwili wydania tegoż Mianownictwa w 1979), Polskie Słownictwo Parazytologiczne (1964), Terminologiczny Słownik Padaczki (1976). Opracowania takich działów, jak: genetyka (prof. A. Horst), immunologia (prof. S. Ślopek), biochemia, a zwłaszcza mianownictwo i kodyfikacja enzymów (prof. M. Żydowo), można uznać również za normatywne, jako oparte na międzynarodowych ustaleniach.
Układ Słownika jest ściśle alfabetyczny, bez względu na to, w jakim języku podane są poszczególne miana. Znajdujące się w Słowniku dość liczne skróty, powszechnie uznane i stosowane (ACTH, DNA, RNA i in.), umieszczone są również w porządku alfabetycznym.