Przedmiotem licytacji jest moneta o nominale 2zł
100-lecie odkrycia polonu i radu
MONETA PROSTO Z WORKA
Sto lat minęło od czasu gdy nasza rodaczka Maria Skłodowska-Curie i Piotr Curie rozpoczęli badania nad odkrytym w 1896 r. przez Henri Becquerela niewidzialnym promieniowaniem emitowanym przez sole uranu. Efektem ich prac było odkrycie pierwszych piewiastków radioaktywnych. Dziś wiemy, że Maria i Piotr Curie zbudowali fundamenty pod wzniesienie gmachu nowej dyscypliny nauki – promieniotwórczości, zapoczątkowali erę atomu.
Jakie były początki...
Rok 1895. Wilhelm Roentgen 50 letni profesor fizyki i rektor uniwersytetu w Warzburgu odkrył promieniowanie X, fale elektro-magnetyczne, o wielkiej przenikliwości. Pod koniec roku przedstawił światu dokładny opis swych badań, w tym słynną do dziś kliszę – Podobna praca 90% Odkrycie penicyliny prześwietlenie ręki swojej żony. Nie potrafił określić natury tego promieniowania, ale zyskał sławę i w 1901 roku Nagrodę Nobla. W USA Edison zainteresował się tym wydarzeniem, ale gdy jego pracownik poparzył sobie palce zarzucił dalsze badania. Promieniami rentgenowskimi zajął się francuski fizyk Henri Bacquerel. Zaczął sprawdzać, czy przypadkiem ruda uranu, znana z iluminescencji (zimnego świecenia), też nie wydziela jakiegoś promieniowania. Na kliszach fotograficznych zawiniętych w czarny papier umieścił kawałki związków uranu. Klisze zostały w kilku miejscach naświetlone. Ogłosił artykuły na ten temat – wszystkie z zupełnie fałszywymi wnioskami. Po roku przestał się tym zajmować.
„Promieniowanie Bacquerela” , jak je wówczas nazywano obrała sobie za temat pracy doktorskiej Maria Skłodowska, już zamężna z Piotrem Curie. Postanowiła zbadać, skąd sole uranu czerpią energię, aby naświetlać kliszę. Pierwse jej odkrycie polegało na tym, że zagadkowe promieniowanie soli uranu jest własnością uranu, nie jego soli, jak uważali jej poprzednicy. Potem stwierdziła, że związki toru też zaczerniają klisze fotograficzną.
Skoncentrowała się jednak na uranie. Długie miesiące żmudnych badań nad rudą uranową z koplni w Czechach przyniosły sukces – odkrycie pierwiastka polonu, a potem jeszcze bardziej radioaktywnego radu. Kilka miesięcy potem w 1898 r. Maria i Piotr Curie odkryli, że rad ma dwa typy promieniowania: jedno bardzo przenikające (nazwanego póżniej beta), drugie łatwo absorbujące (alfa).
Wyniki badań Marii i Piotra Curie były od początku wykorzystywane w praktyce, najpierw w medycynie, potem w przemyśle.
Polska uczona stwierdziła występowanie ciepła przy reakcjach radioaktywnych i był t z kolei początek energetyki jądrowej.
Polon. Po jak wspomniałam został odkryty w 1898 r. Występuje naturalnie w złożach rud uranu, jako tlenek. Jego stężenie w tych rudach jest niewielkie. Ilość polonu w skorupie ziemskiej jest na tyle mała, że nie podaje się żadnych, nawet szacunkowych danych na ten temat. Znanych jest kilkanaście związków chemicznych polonu: tlenek PoO2, wodorotlenek, halogenki, np. PoCl2, PoBr4, siarczek PoS. Związki te nie mają jednak żadnego prakrycznego zastosowania ze względu na gigantyczny koszt produkcji samego polonu. Czysty polon jest silnie radioaktywnym, srebrzystoszarym metalem. Jego własności fizyczne i chemiczne zbliżone są do selenu. W formie czystej stosowany był przez Rosjan do ogrzewania i jonizacji kabin statków kosmicznych. Obecnie jest jeszcze czasami stosowany jako wygodne, wysokowydajne żródło cząstek alfa.
