Książka zajmuje się polityką integracji muzułmanów w dwóch krajach Europy Zachodniej: Francji i Wielkiej Brytanii. Skupia się ona zatem na wybranym fragmencie procesu integracji: działaniach i strategiach politycznych podejmowanych przez państwa narodowe i skierowanych do imigrantów-muzułmanów. Problemem badawczym jest porównanie dwóch sposobów integracji muzułmanów - dwóch modeli polityki integracji opierających się na odmiennych czy wręcz przeciwstawnych logikach: logice równości (francuski model republikański) i logice uznania różnicy (brytyjski model wielokulturowych stosunków rasowych). W obydwu przypadkach specyficzne trudności związane z integracją tej grupy imigrantów doprowadziły do kryzysu budowanych latami "filozofii integracji", zmuszając elity polityczne do postawienia na nowo pytań dotyczących istoty ładu społecznego oraz treści tożsamości narodowej. Dynamika wyłaniania się politycznej podmiotowości imigrantów-muzułmanów w państwach zachodnioeuropejskich oraz charakter stawianych przez nich żądań skłaniają ponadto do ponownego podjęcia refleksji nad integracyjną, ekspresyjną i polityczną rolą religii we współczesnym świecie.